La musica dell'inconscio - Enrico Ruggeri

Nello scompartimento vuoto

lui si era messo in libert?,

in quella sera che se ne andava via

lungo la ferrovia.

Con l’acquazzone che ristagna

tra i marciapiedi e un luna park,

pioggia che bagna il bavero al palt?,

lui canticchiava un po'.

Na na…

La situazione era pesante:

lui che non la voleva pi?,

lei che capiva che lui andava via.

Quanta malinconia…

Mentre l’amore vacillava

alla fermata di quel tram,

lui si vergognava della sua serenit?,

ma la cantava gi?.

Na na…

Nella sua camera addobbata

con manifest di rockstars,

altri sorrisi, ancora novit?.

Lei sta cantando gi?.

Na na…

Na na…

Na na…

Na na…

Бос купеде

ол бостандыққа шықты ма?,

сол күні кешке ол кетіп бара жатқанда

темір жол бойында.

Тоқырауын жаңбырмен

тротуарлар мен ойын-сауық саябағының арасында,

жаңбыр пальтоның жағасын сулайды?,

ол сәл ызылдады.

Жоқ...

Жағдай ауыр болды:

оны енді қаламайтын адам,

оның кетіп бара жатқанын түсінді.

Қанша меланхолия...

Махаббат әлсіреп тұрғанда

сол трамвай аялдамасында,

ол оның тыныштығынан ұялды,

бірақ ол қазірдің өзінде ән айтты.

Жоқ...

Оның безендірілген бөлмесінде

рок жұлдыздарының манифестімен,

басқа күлкі, көбірек жаңалықтар.

Ол ән айтып жатыр.

Жоқ...

Жоқ...

Жоқ...

Жоқ...