La medesima canzone - Enrico Ruggeri

Entrano parlando nei locali

e si raccontano da soli

e non dicono niente,

tra l’imbarazzo della gente,

e sono fuori tempo

mentre guardano nel vento un po' pi?

in l?.

E gli occhi cos?

vuoti e mai sereni,

sono forse troppo pieni

e si muovono in fretta

ma nessuno li aspetta:

non trovano pi?

scampo,

marcati da quel lampo inutile.

Qui, ci troviamo sempre qui, sempre immobili cos?

e restiamo sempre

soli.

Come finira?

Soli.

Quanto durer?

Soli, nella quotidianit?.

Sono immersi nella folle angloazione

di una strana religione,

e si portano via

ogni loro mania,

e nel comunicare

non riescono a voltare pagina.

Ed hanno nella testa tutto il giono

la medesima canzone

Олар сөйлесіп бөлмеге кіреді

және өздері айтады

және олар ештеңе айтпайды,

халықтың ұятқа қалдырған тұсында,

және менің уақытым таусылды

олар желге тағы қарайды?

l?.

Ал мұндай көздер?

бос және ешқашан тыныш,

олар тым толы болуы мүмкін

және олар тез қозғалады

бірақ оларды ешкім күтпейді:

көбірек таппайсыз ба?

қашу,

пайдасыз жарқылмен белгіленген.

Міне, біз әрқашан осындамыз, әрқашан осылай қозғалыссызбыз ба?

және біз әрқашан қаламыз

жалғыз.

Мұның соңы қалай болады?

Жалғыз.

Ол қанша уақытқа созылады?

Жалғыз, күнделікті өмірде.

Олар ессіз англоацияға батырылады

жат дін,

және оларды алып кетіңіз

олардың әрбір маньясы,

және қарым-қатынаста

олар ары қарай жүре алмайды.

Олардың бастарында күні бойы бар

сол ән