Il Natale dei ricordi - Enrico Ruggeri

Abbiamo avuto tempi in cui

Quei rami di agrifoglio

Vestivano quaderni e pensierini

Mentre l’albero già spoglio di cartone e cellophane

Si colorava a festa

Per attendere la visita del prete

Poi le luci intermittenti

Come i nostri più segreti sentimenti

Ed eravamo tanti

Amici coi parenti

Vicini e conoscenti

Che non ci sono più…

Abbiamo avuto tempi

Con il vischio sulla porta

Tovaglie rosse e luci di candela

C’era sempre una signora

Che non si sposava mai

Torrone nella cesta

Telefonate giunte da lontano

Con gli auguri da Piacenza

Ed il panettone stava sopra la credenza

In quella grande stanza

Tra quella confidenza

E c’era una presenza

Che non ritrovo più…

Бізде кездер болды

Сол киелі бұтақтар

Олар дәптерлер мен шағын ойлар алды

Ағаш картон мен целлофаннан тазартылған кезде

Ол мерекеге түсті

Діни қызметкердің келуін күту

Содан кейін жыпылықтайтын шамдар

Біздің ең құпия сезімдеріміз сияқты

Ал біз көп болдық

Туыстарымен достар

Көршілер мен таныстар

Бұл енді жоқ...

Бізде кездер болды

Есіктегі омела бар

Қызыл дастархандар мен шамдар

Әрқашан бір ханым болды

Кім ешқашан үйленбеген

Себеттегі нуга

Алыстан телефон қоңыраулары келеді

Пьяченцадан ізгі тілекпен

Ал панеттон сервантта болды

Сол үлкен бөлмеде

Осы сенімнің арасында

Және қатысу болды

Мен енді таппаймын...