Il giudizio universale - Enrico Ruggeri

Lungo le file di sale

Andava il vento che pace non ha;

Pioggia di gocce di mare

Sopra il fango di città

File di muri di cera

In mano al vento che vero non è;

Sole che viene di sera

Non si spiegano perchè

E' la vita che piano muore

Ed il cielo non ha colore;

È la vita che si allontana

E il mondo grida il suo dolore

E' la vita che lenta cade

Tra la polvere delle strade

Una nuvola si allontana;

Guarda dove và

Siamo tutti qua

Ecco ci fanno chiamare

Siamo pronti a sapere di noi;

Sorsi di vino da bere

Con il pane che ci dai

Cosa dovevano fare allora

Quelli che furono re?

Ciò che dovevano dare

Loro presero per sè

E chi fece morire il cuore

Nella lotta per un potere

E chi fece cadere il fuoco

Lungo mille e più frontiere

E chi diede ai ragazzi spade

Tra la polvere delle strade

Ora sono venuti in fila

A chiedere pietà;

Sono tutti qua

E ci accompagneranno

Quelle verità

Che potevamo immaginare

Centinaia di anni fa

E ci ritroveranno

Le persone che

Non pensavamo di trovare

Qui con te

Nella luce che ora c'è

E' la luce che si risveglia

È la luce che ci assomiglia

Perchè tutta la vita è stata

Sempre della luce figlia

Una luce che si concede

Tra la polvere delle strade

Una nuvola si avvicina;

Ci raccoglierà

Siamo tutti qua

Siamo soli qua

Siamo soli

Бөлмелердің қатарлары бойымен

Бейбітшілік жоқ жел соқты;

Теңіз тамшылары жаңбыры

Қала лайының үстінде

Балауыз қабырғаларының қатарлары

Ақиқат емес желдің қолында;

Кешке күн шығады

Олар себебін түсіндірмейді

Бұл баяу өлетін өмір

Ал аспанның түсі жоқ;

Өтіп бара жатқан өмір

Ал әлем өз қайғысын айқайлайды

Бұл баяу құлдырайтын өмір

Көшелердің шаңы арасында

Бұлт алыстап кетеді;

Оның қайда бара жатқанын бақылаңыз

Біз бәріміз осындамыз

Міне, олар бізді шақырады

Біз өзіміз туралы білуге ​​дайынбыз;

Ішуге арналған шарап

Бізге беретін нандарыңмен

Олар сол кезде не істеу керек еді

Патша болғандар?

Олар не беру керек еді

Олар өздері үшін алды

Ал жүректі кім өлтірді

Билік үшін күресте

Ал отты кім түсірді

Мың және одан да көп шекаралар бойымен

Ал жігіттерге қылыштарды кім берді

Көшелердің шаңы арасында

Енді олар кезекке тұрды

Мейірім сұрау;

Олардың барлығы осында

Және олар бізбен бірге жүреді

Сол шындықтар

Біз елестете алдық

Жүздеген жылдар бұрын

Және олар бізді қайтадан табады

Адамдар

Біз табамыз деп ойламадық

Міне, сенімен

Қазіргі жарықта

Бұл оятатын нұр

Бұл бізге ұқсайтын жарық

Өйткені бүкіл өмір болды

Әрқашан нұрлы қыз

Өзіне мүмкіндік беретін жарық

Көшелердің шаңы арасында

Бұлт жақындап келеді;

Ол бізді алып кетеді

Біз бәріміз осындамыз

Біз мұнда жалғызбыз

Біз жалғызбыз