Guerrilla - Ebri Knight

Las ruinas no nos dan miedo

Porque llevamos un mundo nuevo en nuestros corazones,

Y este mundo esta creciendo en este instante.

Sota la nit d’una llarga travessia,

Hem amagat les històries que hem aprés

Sota la pell una terra que somia

Que aquell malson s’ha acabat per sempre més.

Amb el record de les batalles perdudes,

Clavats al cor els viratges del cami

S’han acabat els dies de les engrunes,

Ja ens hem alçat I farem caure el butxí,

Avui farem caure el butxí!

Serem l’alegria com un estandard,

Serem la guerrilla que mai ha marxat,

La fera ferotge que brama I no dorm,

L’esperança que mai no mor.

Serem l’alegria que pren els carrers,

Serem la guerrilla del bosc més espés,

El poble que canta la vella cançó,

Que esguerra per sempre la por.

Som la primavera!

Som la primavera!

Supervivents d’una pàtria clandestina,

El monstre viu dins la nostra soledat,

Fem que reneixin esperances prohibides,

Fem de les places llavors de diginitat,

Serem llavors de dignitat!

Serem l’alegria com un estandard,

Serem la guerrilla que mai ha marxat,

La fera ferotge que brama I no dorm,

L’esperança que mai no mor.

Serem l’alegria que pren els carrers,

Serem la guerrilla del bosc més espés,

El poble que canta la vella cançó,

Que esguerra per sempre la por.

Som la primavera!

Som la primavera!

Ja has sentit l’arribada d’un nou dia,

I els ocells cantant la dolça melodia,

El rei xiscla I sap que el seu tron perilla,

I entre arbustos I cendres et deixaràs caçar per la Guerrilla, guerrilla guerrilla,

Guerrilla gurrrilla guerrilla!

Serem l’alegria com un estandard,

Serem la guerrilla que mai ha marxat,

La fera ferotge que brama I no dorm,

L’esperança que mai no mor.

Serem l’alegria que pren els carrers,

Serem la guerrilla del bosc més espés,

El poble que canta la vella cançó,

Que esguerra per sempre la por.

Som la primavera!

Som la primavera!

Үйінділер бізді қорқытпайды

Өйткені біз жүрегімізде жаңа әлемді алып жүрміз,

Ал бұл әлем қазір өсіп жатыр.

Ұзақ сапар түні астында,

Біз үйренген оқиғаларды жасырдық

Терінің астында арман ел

Бұл қорқынышты арман мәңгілікке аяқталды.

Жоғалған шайқастарды еске алып,

Жолдың бұрылыстары жүрекке шегеленген

Қиын күндер өтті,

Біз қазірдің өзінде тұрып, қасапшыны тастаймыз,

Бүгін біз қасапшыны тастаймыз!

Біз стандарт ретінде қуаныш боламыз,

Біз ешқашан кетпеген партизан боламыз,

Айқайлап, ұйықтамайтын айуан,

Үміт ешқашан өлмейді.

Көшелердің қуанышы боламыз,

Біз ең қалың орман партизанымыз боламыз,

Ескі әнді айтатын халық,

Бұл қорқынышты мәңгілікке жояды.

Көктем келді!

Көктем келді!

Жасырын отаннан аман қалғандар,

Жалғыздығымызда құбыжық өмір сүреді,

Қайтадан туған үміттер қайта туылсын,

Төртбұрыштарды абыройдың дәнін салайық,

Сонда біз абыройлы боламыз!

Біз стандарт ретінде қуаныш боламыз,

Біз ешқашан кетпеген партизан боламыз,

Айқайлап, ұйықтамайтын айуан,

Үміт ешқашан өлмейді.

Көшелердің қуанышы боламыз,

Біз ең қалың орман партизанымыз боламыз,

Ескі әнді айтатын халық,

Бұл қорқынышты мәңгілікке жояды.

Көктем келді!

Көктем келді!

Жаңа күннің келгенін естідің,

Ал құстар тәтті әуенді шырқайды,

Патша айғайлап, тағына қауіп төніп тұрғанын біледі.

Ал бұталар мен күл арасында сіз өзіңізді партизан, партизан,

Партизан партизан партизан!

Біз стандарт ретінде қуаныш боламыз,

Біз ешқашан кетпеген партизан боламыз,

Айқайлап, ұйықтамайтын айуан,

Үміт ешқашан өлмейді.

Көшелердің қуанышы боламыз,

Біз ең қалың орман партизанымыз боламыз,

Ескі әнді айтатын халық,

Бұл қорқынышты мәңгілікке жояды.

Көктем келді!

Көктем келді!