Conte Medieval - Ebri Knight

Temps era temps hi havia

En uns poblet medieval

Un baró de mala jeia

Que a tothom volia mal

Amb carrossa d’or i plata

Passejava tot superb

Pel seu poble que moria

D’esquifit i famolenc

Xics i grans, mig morts de gana

Li sortien al seu pas

Demanant-li amb ulls plorosos

Que tingués d’ells pietat

Però ell somreia

I burleta, els cridava amb veu de tro:

A pencar, males abelles

Necessito molt més or

Els diumenges a la tarda

Organitzava un gran joc:

«Vilatans, vinga, a la festa

A la festa de la mort

Vull setze joves per banda

Amb espases i garrots

A fer d’escacs a la plaça

I que guanyin els més forts»

Xics i grans mig morts de pena

Li sortien al seu pas

Demanant-li amb ulls plorosos

Que tingués d’ells pietat

Però ell somreia

I burleta els cridava amb veu de tro:

«A jugar, vatua l’olla

Que a mi m’agrada aquest joc!»

Un joglar passà pel poble

Avançada la tardor

Que amb senzilla veu cantava

I així deia la cançó:

«Ai del poble, ai de la vila

Que té un lladre per senyor

Si vol pau que sigui justa

L’haurà de guanyar amb suor»

Xics i grans tots l’escoltaven

Li donaven la raó

Els naixia l’esperança

Van anar a trobar el baró

Però ell somreia i burleta

Els cridava amb veu de tro:

«Us faré tallar una orella

Si escolteu el trobador»

Els vilatans es negaren

A pagar més els tributs

A palau armats anaren

I parlaren sense embuts:

«No et volem per baró nostre

No et volem, vés-te'n d’aquí

Que si et quedes, ai de tu!

A la forca has de morir.»

Xics i grans tots a la una

Li cantaven la cançó:

«Ai, del poble, ai de la vila

Que té un lladre per senyor»

I ell callava i de ràbia

Se li corsecava el cor

Mentre el poble repetia

La cançó del trobador:

«Ai, del poble, ai de la vila

Que té un lladre per senyor

Si vol pau que sigui justa

L’haurà de guanyar amb suor»

Уақыт сонда болды

Ортағасырлық ауылда

Жаман барон

Ол бәріне қателесуді қалағанын

Алтын және күміс қалқымалы

Барлығы тамаша болды

Өліп жатқан халқы үшін

Жиренішті және аштық

Кәрі-жас, жартылай аш

Олар оған шықты

Одан жас көздерімен сұрайды

Оларға рақым ет

Бірақ ол күлді

Және ол мысқылдап, күркіреген дауыспен оларды шақырды:

Пенниге, жаман аралар

Маған көп алтын керек

Жексенбі күні түстен кейін

Ол тамаша ойын ұйымдастырды:

«Ауылдықтар, кешке келіңдер

Өлім мейрамында

Мен бір жақта он алты жасты қалаймын

Қылыштар мен сойылдармен

Алаңдағы шахмат

Ал мықтылар жеңіске жетсін»

Кәрі-жас жартылай өлі

Олар оған шықты

Одан жас көздерімен сұрайды

Оларға рақым ет

Бірақ ол күлді

Және ол мысқылдап, күркіреген дауыспен оларды шақырды:

«Бұл жай ғана біздің назарымызда болды

Мен бұл ойынды жақсы көремін! »

Ауылды аралап бір әнші өтті

Кеш күз

Қарапайым дауыспен ән салғаны

Сонымен ән былай деді:

«Халыққа қасірет, ауылға қасірет

Оның қожайынынан ұры бар

Бейбітшілікті қаласаң әділ бол

Сіз оны тер төгіп жеңуіңіз керек ».

Оны үлкен-кіші түгел тыңдады

Олар дұрыс болды

Олар үшін үміт туды

Олар баронды іздеуге кетті

Бірақ күлімсіреп, мазақ етті

Ол оларды күркіреген дауыспен шақырды:

«Мен сенің құлағыңды кесіп тастаймын

Егер сіз трубадурды тыңдасаңыз »

Ауыл тұрғындары бас тартты

Көбірек салық төлеу үшін

Олар қарулы сарайға барды

Және олар ашық айтты:

«Біз сізді баронымыз үшін қаламаймыз

Біз сені қаламаймыз, бұл жерден кет

Қалсаң ше, қасірет саған!

Асылып өлу керек».

Жас та, кәрі де бір

Олар оған ән айтты:

«Әй, ауылдан, ау, ауылдан

Мырзаға кімде ұры бар »

Және ол үнсіз және ашуланды

Оның жүрегі дүрсілдеп кетті

Халық қайталағанда

Трубадурдың әні:

«Әй, ауылдан, ау, ауылдан

Оның қожайынынан ұры бар

Бейбітшілікті қаласаң әділ бол

Сіз оны тер төгіп жеңуіңіз керек ».