Сахар - Дельфин

Я и она — бесполезные вещи,

Весна на губах, мелкой сеточкой трещин.

Я исчезаю, она наблюдает,

Ей нравится видеть, как время меняет.

Что будет на все, то что было,

Холодное сердце печалью застыло

И каждое утро ее бесконечно,

Мне хочется спать, она жить будет вечно.

Тихие птицы за прутьями клетки

С палки на палку, с ветки на ветку.

Напиться водою оставленной кем-то,

Черные крылья с белою лентой.

Вплетаются в волосы руки

Утоляя теплом долгий голод разлуки,

Если буду молчать, мне никто не ответит

Я и она очень старые дети.

Припев:

Давай отсюда уйдем, мне станет легче дышать,

Здесь хозяева дети, они будут стрелять.

Они запомнили лица и стоят за углом,

Пока мы можем идти, давай отсюда уйдем.

Небо клочками упало в глазницы

И серою бездной устало искрится.

Через края вытекая дождями,

Пасмурно бледными прошлыми днями.

Разорвала жизнь на столетия,

Я ее звал крича междометия.

И голос срывался все выше, и выше,

Я и она пока еще дышим.

Припев:

Давай отсюда уйдем, мне станет легче дышать,

Здесь хозяева дети, они будут стрелять.

Они запомнили лица и стоят за углом,

Пока мы можем идти, давай отсюда уйдем.

Давай отсюда уйдем, мне станет легче дышать,

Здесь хозяева дети, они будут стрелять.

Они запомнили лица и стоят за углом,

Пока мы можем идти, давай отсюда уйдем.

Мен және ол пайдасыз заттармыз

Ерінге көктем, сызаттардың жұқа торы.

Мен жоғалып кеттім, ол қарап тұр

Ол уақыттың қалай өзгеретінін көргенді ұнатады.

Бәрі не болады, не болды,

Суық жүрек мұңдан тоңып

Әр таң сайын ол шексіз

Мен ұйықтағым келеді, ол мәңгі өмір сүреді.

Тор торларының артындағы үнсіз құстар

Таяқтан таяққа, бұтақтан бұтаққа.

Біреуден қалған суды ішіңіз

Ақ ленталы қара қанаттар.

Қолдар шашқа тоқылған

Ұзақ ашаршылықтың жылуын тойдырып,

Үндемей қалсам, маған ешкім жауап бермейді

Ол екеуміз өте кәрі балалармыз.

Хор:

Бұл жерден кетейік, тыныс алуым жеңіл болады,

Бұл жерде қожайындары балалар, солар түсіреді.

Олар беттерді жаттап, бұрышта тұрды,

Біз бара алатын болсақ, бұл жерден кетейік.

Аспан көз ұясына ұсақтап түсті

Ал сұр тұңғиықпен шаршаған ұшқын.

Шетінен жаңбыр ағып,

Бұлтты бозғылт күндер өтті.

Ғасырлар бойы өмірді үзді

Мен оған айқайлап шақырдым.

Дауыс одан сайын жоғарылады,

Ол да, мен де дем алып жатырмыз.

Хор:

Бұл жерден кетейік, тыныс алуым жеңіл болады,

Бұл жерде қожайындары балалар, солар түсіреді.

Олар беттерді жаттап, бұрышта тұрды,

Біз бара алатын болсақ, бұл жерден кетейік.

Бұл жерден кетейік, тыныс алуым жеңіл болады,

Бұл жерде қожайындары балалар, солар түсіреді.

Олар беттерді жаттап, бұрышта тұрды,

Біз бара алатын болсақ, бұл жерден кетейік.