Дверь - Дельфин

Я охапками листья кидаю в костер,

Синим дымом подпирая бледный неба шатер.

Они пеплом взлетают, прогорев до конца.

Я рукою стираю хлопья сажи с лица.

Как будто так уже было, это просто усталость,

Безразличием камня в моем сердце осталось.

Пламя шорохом смерти сжег сухую листву,

Это лучше чем гнить, дожидаясь весну.

Открой мне дверь и я войду

И принесу с собою осень.

И, если ты меня попросишь,

Тебе отдам ее я всю.

Стоит простить тех кто мелок душою

Их обиды наполнят лужи грязью одною

И свое отраженье в мутной глади воды

Я прицельно разрушу белой пеной слюны.

Золото сыпется с усталого дерева

Тут же ветер ворует то, что было потеряно

Он хватает, что попадя сильной лапою хищника

И тянут деревья руки-ветки, как нищенка.

Открой мне дверь и я войду

И принесу с собою осень.

И, если ты меня попросишь,

Тебе отдам ее я всю.

Сколько прожито лет, сколько прожито дней,

Это кто, как считает, для кого как важней.

Что-то сделано мною или сделано что-то

И что для себя, ну а что для кого-то.

Счастье в секундах маленьких, острых,

Щедрое к детям и скупое для взрослых.

Липкой почкой набухнет долгожданной весною,

Чтобы осенью стать в костре горящей листвою.

Открой мне дверь и я войду

И принесу с собою осень.

И, если ты меня попросишь,

Тебе отдам ее я всю.

Открой мне дверь и я войду

И принесу с собою осень.

И, если ты меня попросишь,

Тебе отдам ее я всю.

Мен жапырақтарды уыс-уста отқа тастаймын,

Көк түтін бозғылт аспан шатырын көтеріп тұр.

Олар күл болып ұшып, соңына дейін жанып кетеді.

Қолыммен бетімдегі күйе түйіршіктерін сүртемін.

Бұл әлдеқашан болған сияқты, бұл жай шаршау,

Жүрегімде тастың енжарлығы қалды.

Өлім сыбдырымен жалын құрғақ жапырақтарды күйдірді,

Шірігеннен, көктемді күткеннен жақсы.

Маған есікті ашыңыз, мен кіремін

Ал мен күзді өзіммен бірге алып келемін.

Ал егер менен сұрасаңыз

Мен саған бәрін беремін.

Кішкентай жандарды кешірген жөн

Олардың реніштері шалшықтарды тек лайға толтырады

Ал сенің судың лайлы бетіндегі шағылысуың

Мен сілекейдің ақ көбігімен құртамын.

Шаршаған ағаштан алтын түседі

Дәл сол жерде жел жоғалған нәрсені ұрлайды

Ол жыртқыштың күшті табанына тигенді ұстап алады

Ал олар қайыршы сияқты ағаштарды қол-бұтақтарымен жұлып алады.

Маған есікті ашыңыз, мен кіремін

Ал мен күзді өзіммен бірге алып келемін.

Ал егер менен сұрасаңыз

Мен саған бәрін беремін.

Қанша жыл өтті, қанша күн өтті

Бұл кім, оның ойынша, кім үшін маңыздырақ.

Мен жасаған нәрсе немесе бір нәрсе

Ал өзің үшін, ал біреу үшін не.

Бақыт секундтардағы кішкентай, өткір,

Балаларға жомарт, үлкендерге сараң.

Жабысқақ бүршік көптен күткен көктеммен ісінеді,

Күзде отта жанып тұрған жапырақтарға айналу.

Маған есікті ашыңыз, мен кіремін

Ал мен күзді өзіммен бірге алып келемін.

Ал егер менен сұрасаңыз

Мен саған бәрін беремін.

Маған есікті ашыңыз, мен кіремін

Ал мен күзді өзіммен бірге алып келемін.

Ал егер менен сұрасаңыз

Мен саған бәрін беремін.