Имя - Дельфин

Усталость ветра печалью стонет.

Крик мой.

Горло крови.

Слышишь?

О тебе плачу, слезами сохну,

Иначе не могу.

Тишина душит.

Как же так, отпустил.

Душу жрут ангелы, утоляют голод.

Один остался.

Холод.

Прощала все любовь немая,

Обречена лишь ждать.

Слепая преданность скулила месяцами,

Так мало с нею был.

Рубцами оставлял на сердце ее время,

Ведь знал же, скорая потеря,

Но ничего не делал, просто жил

И думал, что по-настоящему любил.

Я никогда не умру.

Я буду вечно жить.

Имя твое назову

И не смогу забыть.

И друг без друга плохо, мало,

Тоскою грудь дышать устала.

Деля на всхлипы вечность ночи,

Воспоминания рвутся в клочья.

Так далеко и где-то рядом

На расстоянии небес и взгляда

Нашла наш новый дом и ждешь,

Я слышу, ты меня зовешь.

Я никогда не умру.

Я буду вечно жить.

Имя твое назову

И не смогу забыть.

Желдің шаршауы мұңмен ыңырлайды.

Менің жылауым.

Қан тамағы.

Сіз естисіз бе?

Мен сен үшін жылаймын, көз жасыммен құрғаймын,

Әйтпесе, мен алмаймын.

Тыныштық тұншығып барады.

Қалайсың, жібер.

Періштелер жанды жейді, аштықты тойдырады.

Біреуі қалды.

Суық.

Үнсіз махаббат бәрін кешірді

Күтуге мәжбүр.

Соқыр адалдық айлап жылады

Онымен аз ғана болды.

Ол өз заманының жүрегінде жара қалдырды,

Өйткені, ол жедел жәрдемнің жоғалғанын білді.

Бірақ ештеңе істемеді, тек өмір сүрді

Ал мен шынымен жақсы көремін деп ойладым.

Мен ешқашан өлмеймін.

Мен мәңгі өмір сүремін.

Мен сенің атыңды шақырамын

Ал мен ұмыта алмаймын.

Бір-бірінсіз бұл жаман, жеткіліксіз,

Менің кеудем мұңлы тыныс алудан шаршады.

Түннің мәңгілігін жылаға бөлу,

Естеліктер жыртылған.

Сондай алыс және жақын жерде

Аспан мен көзге көрінетін қашықтықта

Жаңа үйімізді тауып, күтеміз

Маған қоңырау шалғаныңызды естіп тұрмын.

Мен ешқашан өлмеймін.

Мен мәңгі өмір сүремін.

Мен сенің атыңды шақырамын

Ал мен ұмыта алмаймын.