Прощай - Дельфин

Любовь покинет города,

Расправив крылья листопада.

И по Земле пойдёт беда,

Роняя холода безжалостного взгляда.

Мир перестанет быть другим,

Умолкнут солнечные трубы.

Сгоревших листьев тёплый дым,

Печальный гимн молитв, прошепчут губы.

Туман опустится в сердца,

Остынут реки шумной крови.

Среди пустыни бледности лица

Два ледяных рубца по умершей любви.

И ничего не надо нам,

Погибшим на глазах друг друга,

Отдавшим красоту ветрам,

Нескошенным цветам заснеженного луга.

Махаббат қалаларды тастап кетеді

Жапырақ құлап қанаттарын жайып.

Жер бетінде қиыншылық болады,

Суық мейірімсіз көзқарас.

Әлем енді басқаша болмайды

Күн құбырлары үнсіз.

Күйген жапырақтар жылы түтін

Дұғалардың мұңды әнұраны сыбырлайды еріндер.

Жүректерге тұман түседі,

Шулы қан өзендер салқындайды.

Бозарған шөлдің ортасында

Өлі махаббат үшін екі мұз жарасы.

Ал бізге ештеңе керек емес

Бірінің көзінше өлді,

Желдерге сұлулық сыйлаған,

Қар басқан шалғынның кесілмеген гүлдері.