Ласты - Дельфин

Вот тебе моя кожа, земля, вот тебе мои кости

Глаза, впавшие два угля остывшей злости,

Кровь холодна, но такая же красная

Пускай трава ею напьется

Пускай возьмет силу мою напрасную

Цветами алыми пускай взорвется

Я все отдал тебе, что брал на время

Уже не в силах себя лелеять

Ведь я теперь вроде семя

Яма вырыта пора сеять

Мне не страшно, обидно может быть,

Что не успел ни с кем проститься

Так получилось, что все уже прожито

И я могу теперь только сниться

Міне менің терім, жерім, міне сүйегім

Көздер, суыған ашудың екі шоғы,

Қан суық, бірақ қызыл

Онымен шөп мас болсын

Менің билігімді босқа алсын

Қып-қызыл гүлдермен жарылып кетсін

Біраз уақыт алғанымның бәрін саған бердім

Мен енді өзімді бағалай алмаймын

Өйткені, қазір мен тұқым сияқтымын

Шұңқыр қазылды, себу уақыты келді

Мен қорықпаймын, ұят шығар

Ешкіммен қоштасуға уақытым болмады

Барлығы өмір сүріп қойғандай болды

Ал енді мен тек армандай аламын