Художник - Дельфин

Смотри, он будет рисовать картину,

Уже нанес на полотно грунт.

Смотри как он надменно держит спину,

Готовясь рассыпать на холсте красок бунт.

Закатом палевым стоит любуется,

В руках желание, в глазах печаль.

Листва опавшая с травой целуется,

Так мало прожито, так много жаль.

Смотри, он открывает краски,

В одно мгновенье прерывая долгий плен,

А в тюбиках давно нет яркой сказки,

Она засохла, превратилась в тлен.

И кисть посыпалась ресницей тонкой,

Масло вытекло из пузырька,

И на холсте пустыней звонкою

Белеет черная тоска.

Он думал, что всегда успеет

Он строил дом, растил детей,

Лечил жену, которая болеет

И прятал деньги от чужих людей.

Закатом палевым стоит любуется,

В руках желание, в глазах печаль.

Листва опавшая с травой целуется,

Так мало прожито, так много жаль.

Қарашы, ол сурет салады,

Кенепке праймер қолданылған.

Қараңдаршы, оның арқасын тәкаппар ұстайды,

Кенепте көтерілісті таратуға дайындалу.

Қоңыр күннің батуы таңдануға тұрарлық,

Тілек қолында, мұң көзінде.

Шөптен сүйген жапырақтар,

Аз өмір сүрді, соншалықты өкінішті.

Қарашы, ол түстерді ашады,

Ұзақ тұтқынды әп-сәтте бұзып,

Түтіктерде ұзақ уақыт бойы жарқын ертегі жоқ,

Ол құрғап, күлге айналды.

Қылқалам жіңішке кірпікпен құлады,

Құтыдан май ағып кетті

Ал кенепте шырылдаған шөл

Ақ қайғы.

Ол әрқашан қол жеткіземін деп ойлады

Үй салып, бала өсірді,

Ол науқас әйелін емдеді

Ал ол ақшаны бейтаныс адамдардан жасырған.

Қоңыр күннің батуы таңдануға тұрарлық,

Тілек қолында, мұң көзінде.

Шөптен сүйген жапырақтар,

Аз өмір сүрді, соншалықты өкінішті.