Искра - Дельфин

Ночь — лошадь в звёздах,

Склонилась над огня колодцем,

Пьёт раскалённый пожара воздух.

Облаком рваным грива дымная вьётся.

На испорченных зеркалах моих глаз

Танцует пламени беспощадность

Джаз.

Импровизаций нескладность.

Стою на вершине холма,

Прошлое корчится у моих ног,

Я есть мгла,

Всему определяющая свой срок.

В вечном сражении с самим собой.

Жгу город мною выстроенной мечты,

Утром буду любоваться золой,

Наслаждаться бескрайностью пустоты.

Теперь я само одиночество

В центре пустыни, не имеющей начала.

Принц вечности — бессмысленное высочество,

Смотрящее в будущее с несуществующего причала.

И появятся паруса,

Через время их будет видно зыбко,

Станут казаться слышными голоса,

Будто чья-то сверкнёт улыбка.

Вернутся ласточки и начнут

Строить сверху-вниз нового города этажи,

Заполняя меня растут

Пустот бетонные миражи.

Взгромоздится над миром железо радуги,

Засверкает всеми оттенками серого.

Это я самого себя порадовал,

В красоты вечности уверовал.

Секунд миллионами дожди времени

Наполнят глаз океанов впадины,

Может хоть кто-то поверит мне,

Смотря в зрачки двух солнц украденные.

Может хоть кто-то увидит в них

Последних мгновений хрустальную просьбу,

Прости всех их,

Повиснут слова ледяной гроздью.

Ночь — лошадь в звёздах,

Лунный взгляд в облаках прячет,

Всегда уже слишком поздно

Сделать всё, что хотел иначе.

Можно лишь только начать сначала,

Сжигая всё на своём пути,

То, чего не хватило в золе найти.

Түн – жұлдыздардағы ат

Отқа жақсы иіліп,

Ыстық от ауасын ішеді.

Жыртылған бұлт түтін бұйра.

Көзімнің қираған айналарында

Би билейтін жалынның аяусыздығы

Джаз.

Импровизацияның ыңғайсыздығы.

Мен төбенің басында тұрмын

Өткен шақ менің аяғымның астына түсіп жатыр

Мен қараңғылықпын

Әр нәрсенің өз уақыты бар.

Өзіммен мәңгілік шайқаста.

Мен салған арманымның қаласын өртеп жіберемін,

Таңертең мен күлге таң қаламын,

Бослықтың кеңдігінен ләззат алыңыз.

Енді мен жалғыздықтың өзімін

Басталуы жоқ шөл даланың ортасында.

Мәңгілік ханзада – мағынасыз биіктік

Болашаққа жоқ пирстен қарау.

Ал желкендер пайда болады

Біраз уақыттан кейін олар тұрақсыз көрінеді,

Дауыстар естіледі

Біреудің күлкісі жыпылықтап тұрғандай.

Қарлығаштар оралып, бастайды

Қаланың жаңа қабаттарын жоғарыдан төменге салыңыз,

Мені толтыру

Бетон мираждарды жоққа шығарыңыз.

Кемпірқосақтың темірі дүниенің үстінде қонады,

Сұр түстің барлық реңктерімен жарқырайды.

Мен өзіме риза болдым,

Мен мәңгіліктің сұлулығына сендім.

Миллиондаған жаңбырдың секундтары

Мұхиттардың көзін қуыстарға толтырыңыз,

Мүмкін маған біреу сенетін шығар

Ұрланған екі күннің қарашықтарына қарап.

Мүмкін оларды біреу көреді

Кристалл сұраудың соңғы сәттері,

Олардың бәрін кешір

Сөздер мұздай ілініп қалады.

Түн – жұлдыздардағы ат

Айдың көзқарасы бұлттарда жасырылады,

Әрқашан тым кеш

Басқаша қалағаныңды істе.

Сіз тек басынан бастай аласыз

Жолында барлығын өртеу

Күлден не жетіспейтінін табу керек.