Desde Dentro - Dante

Amando el equilibrio me gustaba temblar

Cuando andaba por la cuerda de mi soga

Quizá es que cada paso era ilusión para poderme salvar

Y ahora me di cuenta que solo me ahoga

Donde llego tarde, en mi ciencia no existen horas

Vivo por instantes, todo lo demás decora

¿Crees que no me jode no ser como soy a solas?

¿Crees que quiero ser humano si ni soy persona?

Y claro que no puedo verme cuando era tan ciego

Porque ahora veo suficiente como pa' echarlo de menos

Con pies en la tierra dudo soñar con el cielo

Si ni se que debo, ¿cómo voy a decir te quiero?

Y yo, puedo romperme por la mitad que con el vacío que tengo te diría que sigo

entero

Mi felicidad es solo un contrato de casi poder tenerla y la letra pequeña un «pero»

Ya entiendo lo que era la infinitud, ya que no valíamos nada y solo se unían

nuestros ceros

Puede que no articule palabra cuando falten sustantivos para nombrarte de nuevo

Perderlo todo por si luego no me encuentro

Saco lo de dentro, pero luego no lo siento

Noches largas, días efímeros

Miro en mi pecho, ahí dentro hay un desierto

Ya ni la puerta quiere abrirme

Ando desnudo sobre lágrimas de ángeles

Gritando «libertad», versos de autómata

Soñando el ciclo, escapando de tus cárceles

La llovizna, cayendo al suelo frío

Anduve por tus pasillos pa' desahuciar mi nombre

Rotos los peldaños para no alcanzar la cumbre

Tirar lo tuyo y recoger lo mio

No entra la luz, abre la cortina

Y yo pensando en la morfina

Andé por tus jardines para recoger mis rosas

Solo quería devolverte las espinas

Vuelvo a casa y, mierda, son tiempos difíciles

Callarme y sanarme los síndromes

Por si acaso, tres ojos como un cíclope

Curando hoy, lo que sucedió ayer

Tirando mis penas a la nada

Sentado veo como se desvanecen

Mírame, cuando menos lo merezca

Para que mi alma se crezca

Ya pase por mis penurias, y me comí mil desplantes

Ya miré al miedo de frente y me llevó a mi por delante

Hace tiempo que aprendí un consejo que vengo a enseñarte:

«Sé paciente, sé constante.

Corriendo no llegas antes»

No me enseñaron la forma de levantarme

Me enseñaron que vendrían más que intentarían tirarme

Y eso hicieron, me dañaron, me mintieron

Despreciándome, dijeron que era un cero y que nadie querría escucharme

Y aquí estoy, casi diez años más tarde

Luchando a diario por lo que me hace ser grande

Más acompañado que nunca antes en mi vida

Y con más ganas de comerme el mundo y adentrarme

En el corazón de todas esas personas

Y encontrar aquel rincón sin rencor donde se perdonan

Todos los errores cometidos en pasados

Que han quedado destrozados y que ya no nos traicionan

Y ahora estoy, comprobando por mi mismo

Que supe ser fuerte y pude salir de ese abismo

Que con una mano cuento a los que quiero en todo

Y que con la otra puedo escalar y escapar yo solo

Nadie me dice que debo de hacer, ni que debo decir, ni que debo pensar

Nadie comprende las cosas que siento cuando algún tema nuevo me vuelvo a sacar

No es para ver que tengo nivel, ni para mostrar que soy el más fuerte

Es para ver que sigo de frente, y que para siempre me pienso quedar

Сүйіспеншілікпен тепе-теңдікті шайқауды ұнататынмын

Мен ілгегімнің арқанымен жүргенде

Бәлкім, әр қадам мені құтқару үшін елес болған шығар

Енді мен бұл мені тек суға батыратынын түсіндім

Мен кешіккен жерде менің ғылымымда сағат жоқ

Мен бір сәт өмір сүремін, қалғанының бәрі безендіреді

Қалай ойлайсыз, мен жалғыз болғаным мені алаңдатпайды ма?

Мен адам болмасам, адам болғым келеді деп ойлайсың ба?

Және, әрине, мен сонша соқыр болған кезде өзімді көре алмаймын

Өйткені қазір мен оны сағынатындай көремін

Аяқтарды жерге қойып, мен көкті армандайтыныма күмәнданамын

Егер мен не істеу керектігін білмесем, мен сені сүйемін деп қалай айтамын?

Ал мен, мен мұның жартысын бұза аламын, менде бар бостықпен мен сізге айтамын, мен жалғастырамын

тұтас

Менің бақытым - бұл оған дерлік ие болу шарты, ал жақсы басып шығару «бірақ»

Мен шексіздіктің не екенін түсіндім, өйткені біз түкке тұрғысыз және тек қосылдық

біздің нөлдер

Сізді қайта атау үшін зат есімдер жетіспесе, мен сөзді айта алмаймын

Кейін өзімді таппасам, бәрін жоғалтамын

Мен оны шығарамын, бірақ кейін мен оны сезбеймін

Ұзын түндер, өткінші күндер

Кеудемді қарасам, ол жерде шөл бар

Тіпті маған есік ашқысы келмейді

Періштелердің көз жасында жалаңаш жүремін

Айғайлаған «еркіндік», автомат өлеңдері

Циклді армандау, түрмеден қашу

Жаңбыр жауып, салқын жерге

Мен атымды шығару үшін дәліздеріңізбен жүрдім

Шыңға жетпеу үшін сынған қадамдар

Өзіңді тастап, менікі

Ешқандай жарық кірмейді, шымылдықты ашыңыз

Ал мен морфин туралы ойлаймын

Мен раушан гүлдерімді жинау үшін сіздің бақшаларыңызды араладым

Мен сізге тек тікенекті қайтарғым келді

Мен үйге келіп, қиын кездер болды

Ауызыңды жап, синдромдарымды емде

Қалай болғанда да, үш көз циклоп сияқты

Бүгін ем, кеше болған оқиға

Қайғыларымды босқа тастап

Отырып мен олардың қалай сөніп жатқанын бақылаймын

Маған қарашы, мен бұған лайық емеспін

Жаным өссін деп

Қиындығымды бастан өткердім, мың арсыздықты жедім

Мен қорқынышты бетке қарадым және ол мені алға апарды

Біраз уақыт бұрын мен сізге үйрету үшін келген бір кеңесті білдім:

«Сабырлы бол, тұрақты бол.

Жүгіре отырып, сіз оған бұрын жете алмайсыз»

Олар маған тұруды үйретпеді

Мені лақтыруға тырысатын тағы да келеді деп үйретті

Міне, олар мені ренжітті, мені өтірік айтты

Мені жерге қойып, мен нөл екенмін, мені ешкім тыңдамайды деді

Міне, мен он жылға жуық уақыттан кейін келдім

Мені керемет ететін нәрсе үшін күнделікті күресу

Менің өмірімде бұрын-соңды болмаған сүйемелдеу

Және әлемді жеп, кіруге көбірек ниетпен

Сол адамдардың барлығының жүрегінде

Және олар бір-бірін кешіретін ренішсіз бұрышты табыңыз

Бұрынғы барлық қателіктер

Олар жойылды және олар енді бізге опасыздық жасамайды

Ал қазір мен өзімді тексеріп жатырмын

Мықты болуды біліп, сол тұңғиықтан шыға алғаным

Бір қолыммен мен жақсы көретіндерімді бәрінде санаймын

Ал мен басқалармен бірге көтеріліп, өз бетімше қашып кете аламын

Ешкім маған не істеу керектігін, не айту керектігін, не ойлау керектігін айтпайды

Жаңа ән ойлап тапқан кездегі сезімімді ешкім түсінбейді

Бұл менің деңгейім бар екенін көру үшін де, өзімді ең мықты деп көрсету үшін де емес

Әлі алда екенімді, мәңгі қалуға ниетім бар екенін көру