Just Another Poor Boy - Chris De Burgh

He was but a traveller on the lonely road of life

She, her name was Mary, A lady of the night

She found him lying in that road, on a winter’s night so cold

Just another poor boy, treat him right

She saw that he was hungry and gave him food to eat

She knew that he was weary an he had no place to sleep

She took him home to her own bed, she lay down his wounded head

And washed away the world from his hands and his knees

He was just another poor boy, Just another poor boy

When he cried out in his sleep she held him tight

Just another poor boy, Just another poor boy

And she gave him love and comfort throught the night

Till the morning light.

At night she sat beside him, by the fire they would talk

He said all men were brothers and that love could conquer all

Many gathered round to hear, many for his life did fear

In troubled times like these men seldom talk

Oh they came for him one morning at the breaking of the day

She woke to to hear him calling as they carried him away

Accusing him of spreading lies and hate

His public meetings were a danger to the state

Some soldier said «Who was he anyway ??»

Just another poor boy, Just another poor boy

And the tears were falling from her face like rain

Just another poor boy, Just another poor boy

And they hung him on a hillside far away

And on the ground she lay… Poor boy… Oh, my Lord…

Oh my Lord … Oh my Lord…

Just another poor boy, Just another poor boy

And the tears were falling from her face like rain

Just another poor boy, Just another poor boy

And the hung him on a hillside far away, just another poor boy

Just another poor boy, Just another poor boy

And she’d never dreamed she’d see his face again.

Ол өмірдің жалғыз жолындағы саяхатшы ғана еді

Ол, оның аты Мэри, түннің ханымы болатын

Ол оны қыстың суық түнінде сол жолда жатқан жерінен тапты

Тағы бір бейшара бала, оны дұрыс ұста

Ол оның аш екенін көріп, оған тамақ берді

Ол оның шаршағанын және ұйықтайтын жері жоқ екенін білді

Ол оны үйіне, өз төсегіне апарды, жараланған басын жатқызды

Ал қолы мен тізесінен дүниені шайып кетті

Ол тағы бір кедей бала еді, тағы бір кедей бала еді

Ол ұйықтап жатқанда айқайлағанда, ол оны қатты ұстады

Тағы бір кедей бала, Тағы бір бейшара бала

Ол түні бойы оған махаббат пен жұбаныш сыйлады

Таң атқанша.

Түнде ол оның жанында отырды, олар оттың жанында сөйлесетін

Ол барлық адамдар бір-бірімен бауырлас және махаббат бәрін жеңе алатынын айтты

Оны тыңдау үшін көп адам жиналды, көбісі оның өмірі үшін қорықты

Осындай қиын уақытта бұл адамдар сирек сөйлеседі

О, олар бір күні таңертең таңертең оған келді

Ол оны алып бара жатқанда оның қоңырау шалғанын естіп, оянды

Оны өтірік пен жек көрушілікті таратады деп айыптау

Оның қоғамдық кездесулері мемлекетке қауіп төндірді

Бір сарбаз: «Ол кім еді??»

Тағы бір кедей бала, Тағы бір бейшара бала

Оның бетінен көз жасы жаңбырдай ағып жатты

Тағы бір кедей бала, Тағы бір бейшара бала

Олар оны алыстағы төбеге іліп қойды

Жерде жатыр... Бейшара бала... О, Раббым...

Уа, Раббым… Уа, Раббым…

Тағы бір кедей бала, Тағы бір бейшара бала

Оның бетінен көз жасы жаңбырдай ағып жатты

Тағы бір кедей бала, Тағы бір бейшара бала

Ал оны алыстағы төбеге іліп қойды, тағы бір бейшара бала

Тағы бір кедей бала, Тағы бір бейшара бала

Және оның бетін қайта көремін деп ешқашан армандаған емес.