Ethereal Veiled Existence - Carach Angren

Ethereal Veiled Existence

A few years later an author of sea-novels, entered

Raynhams dominion.

Captain Murryat chose to spend his night

In the room where the poltergeist most frequently arrived

There hung a portrait, a sketch drawn of a lady

It was the face of something dark still wandering this place

Is it for real…

I must reveal if these grim hauntings are the result of thieves and local

smugglers

On this dreary night he went to sleep, guided be two friends and candlelight

All at once they froze!!!

Suddenly they confronted the cursed lady

She came forth like freezing winds from north

No ghastly dream… The brown countess existed for real

The armed captain pointed his gun and looses of a shot!!!

The bullet passed straight through the fearsome shade

Became lodged in the wall.

This thing was not meant to fall

No single cry, no wounds no blood… It should have died

This unreal form dwells outside heavenly light

Carrying a lantern

Gliding past the walls where her soul became enthralled

Fear replaced… skepticism

At last the shade turned and grimned in a diabolical way

Right before… she vanished

Эфирлік жасырын тіршілік

Бірнеше жылдан кейін теңіз романдарының авторы келді

Рэйнхэмнің үстемдігі.

Капитан Муррят түнді өткізуді таңдады

Полтергеист жиі келетін бөлмеде

Онда әйелдің портреті, нобайы ілулі тұр

Бұл қараңғы нәрсенің беті еді, әлі де бұл жерді кезіп жүрді

Бұл шынымен …

Мен                                                                                                                      Бұл  сұмдық               ұрылар мен  жергілікті 

контрабандашылар

Бұл қорқынышты түнде ол ұйықтауға кетті, екі дос және шамдар болды

Бірден олар тоңып қалды!!!

Кенет олар қарғыс атқан әйелге тап болды

Ол солтүстіктен қақаған жел сияқты шықты

Жан түршігерлік арман жоқ... Қоңыр графиня шынымен болған

Қарулы капитан мылтығын сілтеп, оқ атпай қалды!!!

Оқ қорқынышты көлеңкеден тура өтті

Қабырғаға қалып қалды.

Бұл нәрсе құлау болмады

Ешқандай жылау да, жара да, қан да жоқ... Өлу керек еді

Бұл шынайы емес пішін көктегі жарықтан тыс жерде тұрады

Шамды алып жүру

Қабырғалардың жанынан сырғанап өтіп, оның жаны баурап алды

Қорқыныш... скептицизмнің орнына келді

Ақырында көлеңке бұрылып,  бәйтерек шайшаңқы шаңды күрсініп  көрілді

Дәл бұрын... ол жоғалып кетті