Je n'attends plus demain - Bruno Pelletier

Je suis assis au bord de l’enfance

J’me fie plus aux apparences

Toi qui se cache au fond de ta bulle

Dis-moi qu’est-ce qui te bouscule

Je sais qu’ils t’ont crevé les yeux

A te faire croire que tout était bleu

Moi je vais où la vie m’entraîne

En me méfiant du chant des sirènes

Je n’attends plus demain

Je n’attends plus demain

Je n’attends plus rien

Je n’ai rien vu dans leurs dessins

Pas plus que dans ma main

Cette main que je te donne

Moi qui ne croyais en personne

Fera le pont pour nous sortir

De ce passé sans souvenirs

Je n’attends plus demain

Je n’attends plus demain

Je n’attends plus rien

Je n’ai rien lu dans leurs dessins

Pas plus que dans ma main

Je n’attends plus demain

Je n’attends plus demain

Je n’attends plus rien

Je n’ai rien vu de leurs desseins

Pas l’ombre d’un chemin

Мен балалық шақтың шетінде отырмын

Мен сыртқы көрініске көбірек сенемін

Көпіршігіңнің түбіне тығылған сен

Сізді не мазалағанын айтыңыз

Олар сенің көзіңді ойып алғанын білемін

Сізге бәрі көк болды деп ойлау үшін

Өмір мені апаратын жерге барамын

Сирена әнінен сақ болыңыз

Мен ертеңді күтпеймін

Мен ертеңді күтпеймін

Мен енді ештеңе күтпеймін

Мен олардың суреттерінен ештеңе көрмедім

Менің қолымнан артық емес

Саған берген қолым

Ешкімге сенбеген мен

Бізді көпір етеді

Бұл өткеннің естелігі жоқ

Мен ертеңді күтпеймін

Мен ертеңді күтпеймін

Мен енді ештеңе күтпеймін

Мен олардың суреттерінен ештеңе оқыған жоқпын

Менің қолымнан артық емес

Мен ертеңді күтпеймін

Мен ертеңді күтпеймін

Мен енді ештеңе күтпеймін

Мен олардың дизайнынан ештеңе көрмедім

Жолдың көлеңкесі емес