Un Été Sur La Côte - Benjamin Biolay

Une fin d’après-midi au frais sous la tonnelle

Un air de jamais vu, la vie est belle

Les vagues et les rouleaux, le vent dans les ombrelles

J’avoue, les pieds dans l’eau, la vie est belle, ainsi soit-elle

Un été sur la côte, toujours l’un près de l’autre

Un air des années trente

Un été sur la côte un voilier, même un yacht

La mer, son onde lancinante.

Un baiser sur le sable et l’amour indicible

Est certes périssable puisqu’il décide

D’oublier les orages, de rejouer la belle

Et même si c’est dommage, ainsi soit-elle, la ville est belle

Un été sur la côte, toujours l’un près de l’autre

Un air des années trente

Un été sur la côte, un voilier, même un yacht

La mer, son onde lancinante.

Арба астындағы салқын кеш

Бұрын-соңды көрмеген, өмір жақсы

Толқындар мен орамдар, қолшатырдағы жел

Мойындаймын, аяқ суда, өмір әдемі, солай болсын

Жағалаудағы жаз, әрқашан бір-біріне жақын

Отызыншы жылдардың ауасы

Жазда жағада желкенді қайық, тіпті яхта

Теңіз, оның толқыны.

Құмдағы сүйіспеншілік және сөзсіз махаббат

Ол шешетіндіктен, әрине, тез бұзылады

Дауылдарды ұмыту, сұлуды қайталау

Ұят болса да, солай болсын, қала әдемі

Жағалаудағы жаз, әрқашан бір-біріне жақын

Отызыншы жылдардың ауасы

Жағалаудағы жаз, желкенді қайық, тіпті яхта

Теңіз, оның толқыны.