Ton héritage - Benjamin Biolay

Si tu aimes les soirs de pluie

Mon enfant, mon enfant

Les ruelles de l’Italie

Et les pas des passants

Eternelle litanie

Des feuilles mortes dans le vent

Qui poussent un dernier cri

Crie mon enfant

Si tu aimes les éclaircies

Mon enfant, mon enfant

Prendre un bain de minuit

Dans le grand océan

Si tu aimes la mauvaise vie

Ton reflet dans l'étang

Si tu veux tes amis

Près de toi tout le temps

Si tu pries quand la nuit tombe

Mon enfant, mon enfant

Si tu ne fleuris pas les tombes

Mais chéris les absents

Si tu as peur de la bombe

Et du ciel trop grand

Si tu parles à ton ombre

De temps en temps

Si tu aimes la marée basse

Mon enfant, mon enfant

Le soleil sur la terrasse

Et la lune sous le vent

Si l’on perd souvent ta trace

Dès qu' arrive le printemps

Si la vie te dépasse

Passe mon enfant

Ca n’est pas ta faute

C’est Ton héritage

Et ça sera pire encore

Quand tu auras mon âge

Ca n’est pas ta faute

C’est ta chair, ton sang

Il va falloir faire avec

Ou plutôt sans

Si tu oublies les prénoms

Les adresses et les âges

Mais presque jamais le son

D’une voix, un visage

Si tu aimes ce qui est bon

Si tu vois des mirages

Si tu préfères Paris

Quand vient l’orage

Si tu aimes les goûts amers

Et les hivers tout blancs

Si tu aimes les derniers verres

Et les mystères troublants

Si tu aimes sentir la terre

Et jaillir le volcan

Si tu as peur du vide

Vide mon enfant

Ca n’est pas ta faute

C’est Ton héritage

Et ça sera pire encore

Quand tu auras mon âge

Ca n’est pas ta faute

C’est ta chair, ton sang

Il va falloir faire avec

Ou plutôt sans

Si tu aimes partir avant

Mon enfant, mon enfant

Avant que l’autre s'éveille

Avant qu’il te laisse en plan

Si as peur du sommeil

Et du ciel trop grand

Si tu aimes l’automne vermeil

Merveille rouge sang

Si as peur de la foule

Mais supporte les gens

Si tes idéaux s'écroulent

Le soir de tes 20 ans

Et si tout se déroule

Jamais comme dans tes plan

Si tu n’es qu’une pierre qui roule

Roule mon enfant

Ca n’est pas ta faute

C’est Ton héritage

Et ça sera pire encore

Quand tu auras mon âge

Ca n’est pas ta faute

C’est ta chair, ton sang

Il va falloir faire avec

Ou plutôt sans

Mon enfant… Mon enfant

Жаңбырлы түндерді ұнатсаңыз

Балам, балам

Италияның аллеялары

Ал өтіп бара жатқан адамдардың аяқ дыбысы

Мәңгілік литания

Желде құлаған жапырақтар

Кім соңғы жылайды

Балам айқайлап

Егер сіз күн шуағын ұнатсаңыз

Балам, балам

Түн ортасында шомылыңыз

Ұлы мұхитта

Жаман өмірді ұнатсаң

Сіздің тоғандағы шағылысыңыз

Достарыңызды қаласаңыз

Әрқашан жаныңда

Түн түскенде намаз оқысаң

Балам, балам

Қабірлерді гүлдемесең

Бірақ жоқты бағала

Егер сіз бомбадан қорқатын болсаңыз

Ал аспан тым үлкен

Егер сіз өз көлеңкеңізбен сөйлессеңіз

Кейде

Төмен толқынды ұнатсаңыз

Балам, балам

Террасада күн

Ал жел астында ай

Біз сізді жиі жоғалтатын болсақ

Көктем келе салысымен

Өмір сенен өтіп кетсе

баламды өткіз

Бұл сенің қателігің емес

Бұл сіздің мұраңыз

Ал одан да жаман болады

Сен менің жасымда болғанда

Бұл сенің қателігің емес

Бұл сенің етің, сенің қаның

Біз айналысуымыз керек

Немесе онсыз

Егер сіз есімдерді ұмытсаңыз

Мекен-жайлары мен жасы

Бірақ дыбыс ешқашан шықпайды

Бір дауыс, бір жүз

Сізге ұнайтын болса, не жақсы

Сағымдарды көрсеңіз

Парижді қаласаңыз

Дауыл соққанда

Егер сіз ащы дәмді ұнатсаңыз

Ал ақ қыстар

Егер сіз түнгі сағаттарды ұнатсаңыз

Және алаңдатарлық жұмбақтар

Жерді иіскеуді ұнатсаңыз

Және жанартау атқылайды

Егер сіз бос жерден қорқатын болсаңыз

Баламды босат

Бұл сенің қателігің емес

Бұл сіздің мұраңыз

Ал одан да жаман болады

Сен менің жасымда болғанда

Бұл сенің қателігің емес

Бұл сенің етің, сенің қаның

Біз айналысуымыз керек

Немесе онсыз

Бұрын кеткіңіз келсе

Балам, балам

Екіншісі оянғанша

Ол сені ілулі қалдырмас бұрын

Ұйқыдан қорқатын болса

Ал аспан тым үлкен

Қып-қызыл күз ұнаса

Қан қызыл таңғажайып

Көпшіліктен қорықсаң

Бірақ адамдарға шыда

Егер сіздің идеалдарыңыз бұзылса

20 жасқа толған түнде

Ал егер бәрі жақсы болса

Жоспарларыңызда ешқашан ұнамайды

Егер сіз жай ғана домалақ тас болсаңыз

Баламды айналдыр

Бұл сенің қателігің емес

Бұл сіздің мұраңыз

Ал одан да жаман болады

Сен менің жасымда болғанда

Бұл сенің қателігің емес

Бұл сенің етің, сенің қаның

Біз айналысуымыз керек

Немесе онсыз

Балам... Балам