La vanité - Benjamin Biolay

La vanité, ce n’est qu’un mot mais c’est le pire de tes défauts

Le seul que je n’supporte pas, le seul qui m'éloigne de toi

Celui qui me fait dire tout bas, quelquefois, à mi-voix.

La vanité est un péché, je voudrais tellement t’empêcher

De tout gâcher, de gâcher ça, de tout briser d’un geste las

De remiser au débarras l’amour fou, qui rend fou reines et rois.

La vanité est une offense à l'âme perdue de l’enfance

À mon intelligence ou pas, peu m’importe le résultat.

Peu m’importe le résultat, il n’est pas digne de toi.

La vanité, vue sous cet angle, n’est pas la main qui nous étrangle

Juste le soleil qui tournoie lorsqu’on voudrait qu’il reste droit

Mais à la longue, on s’aperçoit qu’elle fissure le futur délicat.

Жалқаулық - бұл жай ғана сөз, бірақ бұл сіздің қателіктеріңіздің ең жаманы

Шыдай алмаған жалғызым, Сенен алыстататын жалғызым

Мені ақырын, кейде бәсең дауыспен айтуға мәжбүр ететін.

Жалқаулық – күнә, мен саған тосқауыл қойғым келеді

Оны құрту, бүлдіру, шаршаған қимылмен бәрін талқандау

Ханшайымдар мен патшаларды есінен шығаратын ессіз махаббатты жою.

Менмендік - балалық шақтың жоғалған жанын ренжіту

Ақылды ма, жоқ па, маған нәтиженің қандай болатыны маңызды емес.

Нәтижесі маған бәрібір, бұл сізге лайық емес.

Бұл жарықта көрінетін бос әурешілік бізді тұншықтыратын қол емес

Сіз тура болғанын қаласаңыз, күн айналады

Бірақ ұзақ мерзімді перспективада біз оның нәзік болашақты жарып жіберетінін түсінеміз.