Собака - Ассаи

В глазах собаки злоба.

Где твой хозяин?

Ты потерялся?

Дети, смеясь, играли

И тупо спрашивали пса.

Ведь даже есл бы он смог ответить,

Он бы отвёл глаза.

Сменив уверенный нрав маской вождя,

Дворовые схватки учили жить для себя.

Скулит и вспоминает свой сон:

Июль, август и эта светлая радость в нем.

Остановись!

Мир слишком велик,

Но нет хозяина в нём,

И ЧТО МНЕ ДЕЛО, ДО ТЕХ, ДРУГИХ?,

И он себя не жалея бежал.

Бежал в темную бездну все тяжелея дыша,

В черной пелене колодцев, подгибались ноги.

Он засыпал на мокром картоне.

В подземельях разума маски злых богов,

СКУЛИТ ДУША ОТ ЭТИХ КОШМАРНЫХ СНОВ.

Слишком долго, не тает лед,

ГЛАЗА ОТВЫКЛИ ВИДЕТЬ, ГДЕ ХОЗЯИН, КОГДА ПРИДЕТ?

И где искать ласки, когда увижу солнце,

И ГДЕ ЭТИ РУКИ ПРЕКРАСНЫЕ, что случилось?

Собака загрустила, МОЖЕТ МИР МОЙ, МОЯ ЛЮБОВЬ,

БЫЛА НЕ НУЖНА НИ КОМУ, НИКОГДА.

Ведь я был верным.

Как же так, послушай,

ЛИШ ТЕБЕ ОДНОМУ Я ДОВЕРЯЛ ДУШУ.

Бежал по городу пес, среди пьяных мужчин,

Ослепший от дальнего света машин.

Летевших в темную бездну дворов,

И он почти не знал странных человеческих слов.

А может правда, не так сложно все в жизни,

Если найти ее смысл, хозяин был смыслом.

Мир слишком сложная штука, подумал пес,

Собирая у носа, капли собачьих слез.

В глазах собаки злоба.

Иттің көзінде жауыздық бар.

Сіздің қожайыныңыз қайда?

Сіз адасып қалдыңыз ба?

Балалар күліп ойнайды

Иттен ақымақтықпен сұрады.

Өйткені, ол жауап бере алса да,

Ол көзін жұмады.

Сенімді мінезді көшбасшының маскасымен алмастыру,

Ауладағы төбелес маған өзім үшін өмір сүруді үйретті.

Арманын есіне алып, жылап:

Шілде, тамыз және ондағы осы жарқын қуаныш.

Тоқта!

Әлем тым үлкен

Бірақ оның иесі жоқ,

ЖӘНЕ БАСҚАЛАР ҮШІН НЕ МАҢЫЗДЫ?,

Ал ол өзін аямай жүгірді.

Мен қараңғы тұңғиыққа жүгірдім, барған сайын тыныс алдым,

Құдықтардың қара жамылғысында аяқтары тоқылған.

Ол дымқыл картонның үстінде ұйықтап қалды.

Зұлым құдайлардың ақыл-ойының зындандарында,

ЖАН ОСЫ ҚОСҚАН АРМАНДАРДАН АЙТАЙДЫ.

Тым ұзақ болса, мұз ерімейді

КӨЗІ КЕЛДІ, ИЕСІ ҚАЙДА ЕКЕН?

Күнді көргенде махаббатты қайдан іздеймін,

ЖӘНЕ ОСЫ ҚОЛДАР ҚАЙДА Әдемі, не болды?

Ит мұңды, МҮМКІН ДҮНИЕМ, МАХАББАТ,

ОСЫ ЕШКІМГЕ КЕРЕК ЕМЕС.

Өйткені, мен адал болдым.

Қалайсың, тыңда

ЖАНЫМ СЕНІМДІ ҒАНА СЕН.

Ит қаланы аралап, мас адамдар арасында жүгірді,

Көліктердің ұзақ сәулесінен соқыр.

Аулалардың қараңғы тұңғиығына ұшып,

Және ол адамның оғаш сөздерін білмейтін.

Немесе бұл рас шығар, өмірде бәрі қиын емес,

Оның мағынасын тапсаң, иесі мағынасы болды.

Дүние тым күрделі, деп ойлады ит,

Мұрынға жинау, иттің жас тамшылары.

Иттің көзінде жауыздық бар.