Dentro Da Tempestade - Ana Moura

Fico presa na tempestade

Onde não durmo comigo

Há restos de verdade

A que a dor tirou sentido

Caída entre os espaços

Do meu corpo destruído

Já não há restos de verdade

E a dor perdeu sentido

Deixei armas dos meus braços

Larguei roupas que vesti

Deixei ruas onde as pedras

Tatuaram os meus passos

No mar de mãos turvas

Nadavas transparente

Encontramo-nos num gesto

Inteiro e indiferente

Choramos como quem nasce

Escorrendo a saudade

Vens no Sol de madrugada

Como a mão na tempestade

Мен боранға кептелемін

менімен ұйықтамайтын жерде

Шынайы қалдықтар бар

Ауырсыну нені білдірді

Бос орындар арасына түсу

Менің қираған денемнен

Енді нақты қалдықтар жоқ

Ал ауру өз мәнін жоғалтты

Қолымнан қару қалдырдым

Мен киген киімімді тастадым

Мен тас жатқан көшелерді қалдырдым

Менің қадамдарыма татуировка жасады

Қолдары бұлдыр теңізде

мөлдір жүзуші

Біз ым-ишарамен кездесеміз

Бүтін және немқұрайлы

Біз туған адамдай жылаймыз

Сағынышты төгу

Сіз күннің басында келесіз

Дауылдағы қол сияқты