Despiu A Saudade - Ana Moura

Despiu a saudade depois do jantar

Num prato já frio de tanto esperar

Aquele que bebe nos tascos da vida

Rodadas de amantes de tara perdida

E chega tão cheio de nada p’ra dar

Sacudiu o pó desse amor primeiro

Num canto guardado do seu coração

Aquele retrato parado no tempo

Que morde por fora, magoa por dentro

Num corpo vazio de tanta ilusão

Mas de repente como um sol depois da chuva

Surgiu a noite transformada em alvorada

Vai p’ró espelho, faz-se bonita

Lábios vermelhos, corpo de chita

Vestido na pressa de quem sai já atrasada

Brilho nos olhos, ar de menina

Livre e rainha, de tresloucada

Saltou p’rá lua, na minha rua na madrugada

Trago o coração à flor da boca

E a sina escrita na palma da mão

Foram tantos anos sem imaginar

O dia sonhado da noite mais louca

Nas ruas da vida com ela a dançar

Despiu a saudade

Sacudiu o pó

Кешкі астан кейін сағынышты шешті

Табақшада ұзақ күткеннен суық

Өмірдің таверналарында ішетін адам

Жоғалған Тара әуесқойларының раундтары

Және ол берілмейді

Алдымен осы махаббаттың шаңын сілкіп тастаңыз

Жүрегіңіздің қорғалған бұрышында

Бұл портрет уақытында тоқтап қалды

Сырты тістейді, іші ауырады

Қаншама иллюзияның бос денесінде

Бірақ кенет жаңбырдан кейінгі күн сияқты

Түн таңға  айналды

Айнаға барыңыз, өзіңізді әдемі етіңіз

Қызыл еріндер, гепард денесі

Кеш кететін асығыс киінген

Көздері жарқырап, қызға ұқсайды

Еркін және патшайым, ақылсыз

Секірдім айға, Көшеме таң ата

Мен жүрегімді аузымның шетіне жеткіземін

Ал алақанда жазылған белгісі

Елестетусіз көп жылдар өтті

Ең ақылсыз түннің армандаған күні

Онымен билеу үшін өмір көшелерінде

сағынышын алып тастады

шаңды сілкіп тастады