Ao Poeta Perguntei - Ana Moura

Ao poeta perguntei

Como é que os versos assim aparecem

Disse-me só, eu cá não sei

São coisas que me acontecem

Sei que nos versos que fiz

Vivem motivos dos mais diversos

E também sei que sendo feliz

Não saberia fazer os versos

Oh!

meu amigo

Não penses que a poesia

É só a caligrafia num perfeito alinhamento

As rimas são, assim como o coração

Em que cada pulsação nos recorda sofrimento

E nos meus versos pode não haver medida

Mas o que há sempre, são coisas da própria vida

Fiz versos como faz dia

A luz do sol sempre ao nascer

Eu fiz os versos porque os fazia

Sem me lembrar dos fazer

Como a expressão e os jeitos

Que para cantar se vão dando à voz

Todos os versos andam já feitos

De brincadeira dentro de nós

Oh!

meu amigo

Assim amigo já vez que a poesia

Não é só caligrafia, são coisas do sentimento

Мен ақыннан сұрадым

Осы сияқты өлеңдер қалай пайда болады

Жаңа ғана айттым, білмеймін

Бұл менің басымнан өтетін жайттар

Оны мен жасаған өлең жолдарымнан білемін

Олар әртүрлі себептермен өмір сүреді

Сондай-ақ мен бақытты болуды білемін

Мен өлең жолдарын қалай орындау керектігін білмеймін

О!

менің досым

Бұл поэзия деп ойламаңыз

Бұл тамаша үйлесімдегі каллиграфия ғана

Өлеңдер жүрек сияқты

Әрбір импульс бізге азапты еске түсіретін жерде

Менің өлеңдерімде өлшем жоқ шығар

Бірақ әрқашан адамның өз өмірінен алынған нәрселер бар

Мен күн сияқты өлең жолдарын жасадым

Күннің нұры, әрқашан күн шыққанда

Мен өлең жолдарын жасадым, өйткені мен оларды жасадым

Жасауды ұмытпай

Қалай көрініс          жолдары 

Ән айту үшін олар өздерін дауысқа береді

Барлық                                                                                        барлы |

Біздің ішімізде ойнау

О!

менің досым

Сонымен, досым, поэзиядан бері

Бұл жай ғана қолжазба емес, бұл заттарды сезіну