Águas Passadas - Ana Moura

Sei que os dias hão-de dar-me a paz que eu quero

Sei que as horas hão-de ser menos pesadas

E que as noites em secreto desespero

Hão-de ser recordações, águas passadas

Sei que tudo tem um fim, e o fim de tudo

É o tudo que me resta por viver

E o teu olhar inquieto, onde me iludo

É o desvio da minh’alma a se perder

Sei que sempre que te sei em outros braços

Há um punhal a atravessar todo o meu ser

Os meus olhos a alongarem-se num traço

São o espelho da minh’alma a não querer ver

Sei no entanto, que há uma luz no horizonte

Que antevejo, entre lágrimas resignadas

Que esta história, seja a história onde se conte

O que um dia em mim serão águas passadas

Күндер маған мен қалаған тыныштықты беретінін білемін

Мен сағаттардың ауыр болмайтынын білемін

Ал бұл түндері жасырын үмітсіздік   

Олар естеліктер, өткен сулар болады

Мен әр нәрсенің соңы бар екенін білемін

Бұл маған өмір сүру үшін қалды

Ал сенің беймаза көзқарасың, мен өзімді алдаймын

Бұл жанымның ауытқуы адасқан     

Мен сені басқа құшақтарда білген сайын білемін

Менің бүкіл болмысымды қанжар жүгіріп жүр

Менің көзім сапқа созылады

Олар менің көргім келмейтін жанымның айнасы

Алайда көкжиекте нұрдың барын білемін

Менің болжауымша, отставкаға кеткен көз жасының арасында

Бұл оқиға айтылған әңгіме болсын

Бір күні менде көпірдің астындағы су болады