El Último Pasajero - AMBKOR

Esperando por ti me perdí

Esperando a que digas que sí

Esperando a que vuelvas aquí

Con la magia y la fe que me hacía feliz

Te puedo sentir, nunca me fui

Suena tu tema «Destine» me tortura

Yo sigo aquí, esperando por ti

Aún así te prometo que entiendo tus dudas

Puedo morir si lo pides sincera

Puedo matar, subir tu escalera

Dar carreteras, alzar tu bandera

Bajar tu cadera, dejar de follar con cualquiera

Yo no sé lo que tienes, sé lo que tengo

Sigo en el tren que cogí para verte

Esquivando el presente

Mirando al pasado intentando ser fuerte y no puedo

No puedo parar de quitarte la ropa en mis sueños

No puedo parar de pensar en ducharme pegado a tus labios

Llenando de vaho el cristal del espejo

Y no puedo… morirme de amor y lo hago

Te lloro en mi cuarto pensando ¿quién coño fue el malo?

Y no puedo, no puedo, no puedo encontrarlo

Me niego a pensar que fallamos en algo

Y lo hago, estoy roto y borracho supongo

Que nunca querré como entonces

Y entonces me rompo

Soy para ti para siempre

Podría arrastrarme y ver lo coherente

Quizá fue el momento, quizá fue tu gente

Quizá fue tu edad, quizá fui impaciente

Y yo qué sé qué pensar

Si aunque quiera olvidarte te veo pasar por mi mente

Y me quiero morir a tu lado aunque duela

Me quiero morir si no estás donde estoy

Me quiero morir de camino a Alicante subido a un convoy

No habrá hoy ni mañana ni sol en mi cama

Entre sábanas éramos lava

Eramos puros, la envidia de todo el que hablaba

Y ¿no lo veías, amor?

Mejor una vida vacía, ¿no?

Mejor escuchar qué decía, ¿no?

Mejor arrastrarme al dolor

Mejor machacarme si todo iba mal, si total era yo

Y paso de hablar, de ensuciar esta historia

Si la cagué, que lo hice, perdona

Amar no es tan facil, no lo sabia

Amar es soñar en conjunto y lo hacía

Joder, sí lo hacia, joder, sí lo hacia

Joder, si moría por ti cada día

Le miento a las chicas, les digo que no te quería

Y sé que es mentira, ojalá fueran tú

Ojalá fueran luz, ojalá fueran luz y no cruz y agonía

Una vida vacía es mi vida sin ti

Aún siento tu olor y el color de tu piel en Paris

Aquel día por fin fui feliz

Pintamos de azul ese gris que invadía el tapiz

Nuestra vida paso de normal a genial en un plis

Solo mirando

Recuerdo tu cuarto, el cuarto de al lado

Quería picarte, pasarme la noche charlando a tu lado

Y morirme después porque no habria después, después de tus manos

Сені күтіп, адасып қалдым

Иә деп айтуыңызды күтемін

сенің осында оралуыңды күтуде

Мені бақытты еткен сиқырмен және сеніммен

Мен сені сеземін, мен ешқашан кетпедім

«Тағдыр» деген әніңіз мені азаптайды

Мен әлі осындамын, сені күтемін

Сонда да мен сіздің күмәніңізді түсінемін деп уәде беремін

Шын ниетпен сұрасаң өліп кетуім мүмкін

Мен өлтіре аламын, баспалдақтарыңызға көтеріле аламын

Жол бер, туыңды көтер

Жамбасыңызды түсіріңіз, ешкіммен ренжісуді доғарыңыз

Сізде не бар екенін білмеймін, менде не бар екенін білемін

Мен сені көру үшін мінген пойызда әлі жүрмін

қазіргіден жалтару

Өткенге қарасам, күшті болуға тырысамын, бірақ мен мүмкін емес

Түсімде киімдеріңді шешуді тоқтата алмаймын

Мен сіздің ерніңізге жабыстырылған душ қабылдау туралы ойлауды тоқтата алмаймын

Айна шынысын бумен толтыру

Ал мен... махаббаттан өле алмаймын және өлемін

Мен бөлмемде сен үшін жыладым, бұл жаман жігіт кім?

Ал мен алмаймын, таба алмаймын, таба алмаймын

Мен бір нәрседен сәтсіздікке ұшырадық деп ойлаудан бас тартамын

Мен мұны істеймін, мен сынған және маспын деп ойлаймын

Мен ол кездегідей ешқашан қаламаймын

Сосын мен сынамын

Мен сен үшін мәңгілік

Мен жорғалап, қаншалықты үйлесімді екенін көрдім

Мүмкін бұл сәт болды, мүмкін сіздің адамдарыңыз болды

Мүмкін сіздің жасыңыз болды, мүмкін шыдамсыз болдым

Ал мен не ойлайтынымды білмеймін

Иә, сені ұмытқым келсе де, санамнан өтіп бара жатқаныңды көремін

Ал жаным ауырса да жаныңда өлгім келеді

Мен тұрған жерде сен болмасаң өлгім келеді

Мен Аликантеге конвоймен келе жатқан жолда өлгім келеді

Менің төсегімде бүгін де, ертең де, күн де ​​болмайды

парақтар арасында біз лава болдық

Біз таза едік, сөйлегеннің бәрі қызғанатын

Ал сен оны көрмедің бе, махаббат?

Бос өмір жақсырақ, солай ма?

Оның айтқанын тыңдаған жөн, солай ма?

Мені ауырсынуға сүйреп апарғаныңыз жөн

Егер бәрі дұрыс болмаса, егер бұл мен болсам, мені басып тастағаныңыз жөн

Ал мен бұл әңгімені былғап, сөйлесуді қоямын

Егер мен бұздым, кешіріңіз

Сүйу оңай емес, білмедім

Сүйіспеншілік - бұл бірге армандау және мен жасадым

Иә, мен жасадым, иә мен жасадым

Қарғыс атсын, егер мен күнде сен үшін өлсем

Мен қыздарға өтірік айтамын, сені қаламағанымды айт

Ал өтірік екенін білемін, сен болсаң ғой

Олар жеңіл болса екен, крест пен азап емес, жарық болса екен

Бос өмір сенсіз менің өмірім

Мен Парижде сенің иісің мен теріңнің түсін әлі де сезінемін

Сол күні мен ақыры бақытты болдым

Біз гобеленді басып алған сұр түсті көк түске боядық

Біздің өміріміз бір сәтте қарапайымнан кереметке айналды

Қарап тұр

Сіздің бөлмеңіз, көрші бөлме есімде

Мен сені шағып, түнімен жаныңда сөйлескім келді

Және кейінірек өліңіз, өйткені сіздің қолыңыздан кейін кеш болмайды