Свадьба (Wedding Day) - Александр Башлачёв

Звенели бубенцы.

И кони в жарком мыле

Тачанку понесли навстречу целине.

Тебя, мой бедный друг, в тот вечер ослепили

Два черных фонаря под выбитым пенсне.

Там шла борьба за смерть.

Они дрались за место

И право наблевать за свадебным столом.

Спеша стать сразу всем, насилуя невесту,

Стреляли наугад и лезли напролом.

Сегодня город твой стал праздничной открыткой.

Классический союз гвоздики и штыка.

Заштопаны тугой, суровой, красной ниткой

Все бреши твоего гнилого сюртука.

Под радиоудар московского набата

На брачных простынях, что сохнут по углам,

Развернутая кровь, как символ страстной даты,

Смешается в вине с грехами пополам.

Мой друг, иные здесь.

От них мы недалече.

Ретивые скопцы.

Немая тетива.

Калечные дворцы простерли к небу плечи.

Из раны бьет Нева.

Пустые рукава.

Подставь дождю щеку в следах былых пощечин.

Хранила б нас беда, как мы ее храним.

Но память рвется в бой.

И крутится, как счетчик,

Снижаясь над тобой и превращаясь в нимб.

Вот так скрутило нас и крепко завязало

Красивый алый бант окровленным бинтом.

А свадьба в воронках летела на вокзалы.

И дрогнули пути.

И разошлись крестом.

Усатое "ура" чужой, недоброй воли

Вертело бот Петра, как белку в колесе.

Искали ветер Невского да в Елисейском поле

И привыкали звать Фонтанкой — Енисей.

Ты сводишь мост зубов под рыхлой штукатуркой,

Но купол лба трещит от гробовой тоски.

Гроза, салют и мы!

— и мы летим над Петербургом,

В решетку страшных снов вплетая шпиль строки.

Летим сквозь времена, которые согнули страну

в бараний рог

И пили из него.

Все пили из него — и мы с тобой хлебнули

За совесть и за страх.

За всех.

За тех, кого слизнула языком шершавая блокада.

За тех, кто не успел проститься, уходя.

Мой друг, сними штаны и голым Летним садом

Прими свою вину под розгами дождя.

Поправ сухой закон, дождь в мраморную чашу

Льет черный и густой осенний самогон.

Мой друг "Отечество" твердит как «Отче наш»,

Но что-то от себя послав ему вдогон.

За окнами — салют.

Царь-Пушкин в новой раме.

Покойные не пьют, да нам бы не пролить.

Двуглавые орлы с побитыми крылами

Не могут меж собой корону поделить.

Подобие звезды по образу окурка.

Прикуривай, мой друг, спокойней, не спеши.

Мой бедный друг, из глубины твоей души

Стучит копытом сердце Петербурга.

Стучит копытом сердце Петербурга.

Стучит копытом сердце Петербурга.

Қоңыраулар соғылды.

Ал аттар ыстық сабында

Арбаны тың жерлерге апарды.

Сен, бейшара досым, сол кеште соқыр болдың

Сынған пенсненің астындағы екі қара шам.

Өлім үшін шайқас болды.

Олар орын үшін күресті

Ал той дастарханында құсу құқығы.

Бірден бәрі болуға асығып, қалыңдықты зорлау,

Олар кездейсоқ атып, алға шықты.

Бүгін сіздің қала мерекелік ашықхатқа айналды.

Қалампыр мен найзаның классикалық одағы.

Қатты, қатты, қызыл жіппен өңделген

Шіріген пальтодағы барлық тесіктер.

Мәскеу дабылының радио соққысы астында

Бұрыштарда кептірілген үйлену парақтарында

Құмарлы күннің символы ретінде кеңейтілген қан,

Жартысында күнәлармен шарапқа араласады.

Досым, басқалары осында.

Біз олардан алыс емеспіз.

Жалынды евнухтар.

Үнсіз жол.

Ақсақ сарайлар иығын аспанға созды.

Нева жарадан ұрып жатыр.

Бос жеңдер.

Өткен шапалақтардың ізінде жаңбырға бетіңізді бұрыңыз.

Қиындық бізді қалай ұстайды, біз оны қалай сақтаймыз.

Бірақ жады шайқасқа айналды.

Және есептегіш сияқты айналдыру

Үстіңізден түсіп, ореолға айналады.

Бізді осылай бұрап, мықтап байлады

Қанды таңғышы бар әдемі қызыл садақ.

Ал шұңқырлардағы той станцияларға ұшып кетті.

Ал жолдар дірілдеп кетті.

Және крестте бөлінді.

Біреудің, жаман ниетінің мұртты «шақыруы».

Петрдің қайығы доңғалақтағы тиін сияқты айналып жатты.

Біз Невскийдің желін және Елисей даласынан іздедік

Ал олар Фонтанканы Енисей деп атауға дағдыланды.

Сіз тістердің көпірін бос сылақтың астына әкелесіз,

Бірақ маңдай күмбезі ажал мұңынан жарылып барады.

Найзағай, отшашу және біз!

- және біз Санкт-Петербургтің үстінен ұшамыз,

Жіптің шыбығын жаман арманның торына тоқу.

Елді еңсерген замандардан самғау

қошқар мүйізінде

Және олар одан сусындады.

Одан бәрі ішті - сен де, мен де іштік

Ар-ұждан және қорқыныш үшін.

Барлығы үшін.

Тілдерімен дөрекі блокададан жалағандар үшін.

Қоштасуға үлгермегендерге, кетіп қалды.

Досым, шалбарыңды шешіп, жалаңаш Жазғы бақ

Жаңбырдың таяқтары астында кінәларыңызды қабылдаңыз.

Құрғақ заңды өзгерту, мәрмәр ыдыста жаңбыр

Қара және қалың күзгі самогонды төгеді.

«Отан» досым «Біздің Әкеміз» деп қайталайды,

Бірақ оның артынан өзімнен бір нәрсе жіберді.

Терезе сыртындағы отшашу.

Цар-Пушкин жаңа кадрда.

Өлгендер ішпейді, бірақ біз оны төгіп тастамас едік.

Қанаты қаққан қос басты қырандар

Олар тәжді өзара бөлісе алмайды.

Темекі тұқылы бейнесіндегі жұлдыздың ұқсастығы.

Жарық бол, досым, сабыр ет, асықпа.

Бейшара досым, жан дүниеңнен

Петербордың жүрегі тұяғымен соғады.

Петербордың жүрегі тұяғымен соғады.

Петербордың жүрегі тұяғымен соғады.