Перекур (Дубль 3) - Александр Башлачёв

Кто-то шепнул — или мне показалось?

Кто-то сказал и забил в небо гвозди.

Кто-то кричал и давил нам на жалость.

А кто-то молчал и давился от злости.

И кто-то вздохнул от любви нераздельной.

Кто-то икнул — значит, помнят беднягу.

Кто-то всплакнул — ну, это повод отдельный.

А кто-то шагнул, да не в ногу, и сразу дал тягу.

А время дождем пластануло по доскам стропил

Время течет, растолкав себя в ступе.

Вот кто-то ступил по воде.

Вот кто-то ступил по воде.

Вот кто-то ступил по воде,

Да неловко и все утопил.

Значит, снова пойдем.

Вот покурим, споем и приступим.

Снова пойдем.

Перекурим, споем и приступим.

Кто-то читал про себя, а считал — все про дядю.

Кто-то устал, поделив свой удел на семь дел.

Кто-то хотел видеть все — только сбоку не глядя.

А кто-то глядел, да, похоже, глаза не надел.

А время дождем пластануло по доскам стропил.

Время течет, растолкав себя в ступе.

Вот кто-то ступил по воде.

Вот кто-то ступил по воде.

Вот кто-то пошел по воде…

Значит, тоже пойдем.

Вот покурим, споем и приступим.

Тоже пойдем.

Перекурим.

Споем.

И приступим.

Но кто-то зевнул, отвернулся и разом уснул.

Разом уснул и поэтому враз развязалось.

— Эй, завяжи!

— кто-то тихо на ухо шепнул.

— Эй, завяжи!

— кто-то тихо на ухо шепнул.

Перекрестись, если это опять показалось.

Перекрестись, если это опять показалось.

Біреу сыбырлады – әлде маған солай көрінді ме?

Біреу айтты да аспанға шеге қағады.

Біреу айқайлап, аяушылық танытты.

Ал біреу үнсіз қалды да, ашудан тұншығып қалды.

Ал біреу ажырамас махаббаттан күрсінді.

Біреу ықыласты, сондықтан олар бейшараны есіне алды.

Біреу жылады - жарайды, бұл бөлек себеп.

Ал біреу қадам жасады, бірақ қадамда емес, бірден соққы берді.

Ал уақыт жаңбырдай төбеге шашылды

Уақыт өз-өзін минометке итермелеп ағып жатыр.

Міне, біреу суды басып қалды.

Міне, біреу суды басып қалды.

Міне, біреу суды басып қалды,

Иә, ыңғайсыз және бәрін суға батырды.

Ендеше тағы барайық.

Темекі шегейік, ән айтайық, бастайық.

Тағы барайық.

Темекі шегейік, ән айтайық, бастайық.

Біреу өзі туралы оқыды, бірақ ол ағасы туралы бәрін ойлады.

Біреуді жетіге бөліп, шаршады.

Біреу бәрін көргісі келді - тек бүйірден қарамады.

Біреу қарады, иә, ол көзін қоймаған сияқты.

Ал уақыт жаңбырдай төбеге шашылды.

Уақыт өз-өзін минометке итермелеп ағып жатыр.

Міне, біреу суды басып қалды.

Міне, біреу суды басып қалды.

Міне, біреу судың үстінде келе жатыр...

Ендеше біз де барайық.

Темекі шегейік, ән айтайық, бастайық.

Біз де барайық.

Темекі шегейік.

Ән айтайық.

Ал, бастайық.

Бірақ біреу есінеп, бұрылып, бірден ұйықтап қалды.

Мен бірден ұйықтап қалдым, сондықтан ол бірден шешілді.

- Эй, байлап қой!

– деді біреу құлағына ақырын сыбырлап.

- Эй, байлап қой!

– деді біреу құлағына ақырын сыбырлап.

Қайтадан көрінсе, өзіңізді қиып өтіңіз.

Қайтадан көрінсе, өзіңізді қиып өтіңіз.