Tongue of Thorns - Agathodaimon

A dying romance, bleeding for my sensation

Would Death unmask the azure of the creation?

Oh, stay far from my crown of certainties

A dying romance, the blindman’s torch of ideals

Men of stories, don’t try to robe my morningstar

Cause it will never shine in your eden

A dying romance, withered by your naivity

The scent that I perceive comes from words

Which escaped your mouth of flies

Selfish, fetid romance

You lick the shit of this world

Men’s quintessence sways in streams of hope

Drowning in silvercups always used at funerals

Marvellous, when even Death tries to flee from you

The flames leave their candles, soon they will die, too

Immune to life… I’ll always die

In the palms of heaven, where serpents lie

Bedeviled Paradise… web of all sin

Ethereal shadows rise, postmortem redeemed!

Selfish, fetid romance

You lick with a tongue of thorns!!!

Өліп бара жатқан романтика, сезімім қансырап

Өлім жаратылыстың көгілдір бейнесін ашар ма еді?

О, менің ниеттер тәжімнен алыста болыңыз

Өліп бара жатқан романтика, соқыр адамның идеалдар алауы

Әңгіменің ерлері, менің таңғы жұлдызымды киюге тырыспаңдар

Себебі ол сіздің иденіңізде ешқашан жарқырамайды

Аңғалдығыңнан өшіп қалған романтика

Мен қабылдайтын иіс сөзден шығады

Бұл шыбындардың аузынан  құтылды

Өзімшілдік, қызық романтика

Сіз бұл дүниенің ластығын жалайсыз

Ерлердің квинтэссенциясы үміт ағынында тербеледі

Күміс шыныаяқтарға батып кету әрқашан жерлеу рәсімінде қолданылады

Керемет, тіпті Өлім сенен қашуға тырысады

Жалындар шамдарын тастайды, олар да өледі

Өмірге иммунитетті… Мен әрқашан өлемін

Жыландар жатқан аспанның алақанында

Жаман жұмақ… барлық күнәлардың торы

Эфирлік көлеңкелер көтеріледі, өлімнен кейінгі құтқарылды!

Өзімшілдік, қызық романтика

Тікен тілімен жалайсың!!!