To Our Ashes - Agathodaimon

It is the mind, which creates the world about us

And even though we stand side by side

My eyes will never see what is beheld by yours

My heart won’t respond to your touch

Out of the caverns of the pain

Like a child from the womb, stillborn

Like a ghost from the tomb

I arise and unbuild it again

We don’t see things as they are

We see them as we are

And all that we see or seem to be

Is but a dream within a dream

I see life blurred and shallow every day by day

In this world’s theater in which I stay

Three Death gently descends, from spheres up high

Staring into my cold and humid eyes

You’re closing your eyes, try turning your head

Away from the gloom, trying to forget

But when I start to laugh, she mocks

And when I cry she laughs…

And hardens evermore her heart

But when I start to laugh, she mocks

And when I cry she laughs…

All things come to the those who wait

I say these words to make me glad

But something answers, soft and sad

They come… but often come too late

There Death gently descends, from spheres up high

Staring into my cold and humid eyes

You’re closing your eyes, try turning your head

Away from the gloom, trying to forget

But something answers, soft and sad

They come… but often come too late

Cause I am sick of this way of life

As life is sick of the way we pretend

But I have walked with Death hand in hand

And Death’s own hand is warmer than my own!

All things come to those who wait

I say these words to make me glad

But something answers, soft and sad

They come… but often come too late

Біз туралы әлемді жасайтын бұл ақыл

Біз қатарлас болсақ та

Менің көздерім сенің көргеніңді  көрмейді

Менің жүрегім сенің түрткенде жауап бермейді

Ауырсыну үңгірлерінен

Құрсақтан шыққан, өлі туған бала сияқты

Қабірден шыққан елес сияқты

Мен тұрдым да, оны қайтадан жүргіземін

Біз заттарды сол қалпында көрмейміз

Біз оларды өзіміздей көреміз

Және біз көрген немесе болатын бәрі

Армандағы арман ғана

Мен өмір күн сайын бұлыңғыр таяз  көремін

Мен тұратын осы әлемдік театрда

Үш Өлім шарлардан жоғары қарай ақырын төмендейді

Суық және дымқыл көздеріме қарап

Сіз көзіңізді жұмып жатырсыз, басыңызды бұрып көріңіз

Қараңғылықтан алыс, ұмытуға тырысады

Бірақ мен күле бастағанда, ол мазақ етеді

Мен жылағанда ол күледі...

Және оның жүрегін одан сайын қатайтады

Бірақ мен күле бастағанда, ол мазақ етеді

Мен жылағанда ол күледі...

Барлығы күткендерге келеді

Мен бұл сөздерді мені қуанту үшін айтып отырмын

Бірақ бір нәрсе жауап береді, жұмсақ және қайғылы

Олар келеді... бірақ көбінесе кеш келеді

Онда өлім шарлардан жоғары қарай ақырын түседі

Суық және дымқыл көздеріме қарап

Сіз көзіңізді жұмып жатырсыз, басыңызды бұрып көріңіз

Қараңғылықтан алыс, ұмытуға тырысады

Бірақ бір нәрсе жауап береді, жұмсақ және қайғылы

Олар келеді... бірақ көбінесе кеш келеді

Себебі, мен бұл өмір салтынан жалықтым

Өмір біз өзімізді көрсетпейміз

Бірақ мен Ажалмен қол ұстасып жүрдім

Ал өлімнің өз қолы менің қолымнан жылырақ!

Барлығы күткендерге келеді

Мен бұл сөздерді мені қуанту үшін айтып отырмын

Бірақ бір нәрсе жауап береді, жұмсақ және қайғылы

Олар келеді... бірақ көбінесе кеш келеді