Ne cheama pamintul - Agathodaimon

to you I now descend, oh you, deluded souls.

and to purge your sorrow, you forlorn spirits,

the curse I shall invoke

the misanthropic curse, with its sordid, purple claws

to carve your forehead, instead of cattlebrand

with iron burnt in fire

in vain will pride be seethed in veins dried up and scorched

in death-swallowed eyeballs, on foreheads purple-hued

by putrid blood that died

what can I ever chose from your exhausted entity

no fires free from dying, no undeceiving right

oh, you dead men walking

see, how urns now burst, the ashes resurrect

alike the past, which murmurs with the battle-cry

of the roman empire

see the far-off shadows, they dress in steely armour

and raise their noble foreheads that gone grey

great traian and great cesar

the rotten thrones are crumbling swept by tempests waters

the rulers iron scepters, the heavy chain of slaves

together are now crushed

the gates of the inferno outrageously wide-opened

engulfing now by thousands the filthy, depraved breaths

of tyrants grim who perish

oh, holy visionary minds, who set the stars to sing…

who create another world on this realms of mud and grime

fools and wise, young and old, sound, soul and light

all is dust, the world’s like this, and so we all are

Енді мен сізге, ей, алданған жандар.

және қайғыларыңды тазарту үшін, азғын рухтар,

Мен шақыратын қарғыс

күлгін тырнақтары бар мисантроптық қарғыс

мал брендінің орнына маңдайыңды ою

отта күйген темірмен

босқа мақтаныш тамырға сіңіп, кеуіп, күйдіріледі

ажал жұтқан көз алмаларында, маңдайларында күлгін түсті

өлген шіріген қанмен

Таусылған болмысыңыздан нені таңдай аламын?

Өлмейтін от жоқ, алданбайтын құқық жоқ

О, өлі адамдар, жүріп бара жатырсыңдар

Қараңызшы, урналар қалай жарылып, күл қайта тіріледі

шайқас айқайымен күңкілдейтін өткен сияқты

 рим империясының

алыстағы көлеңкелерді қараңыз, олар болат сауыт киеді

және сұрланып кеткен асыл маңдайларын көтерді

ұлы траян және ұлы Цезарь

шіріген тақтарды дауыл су шайып құлап жатыр

билеушілер темір таяқтарды, құлдардың ауыр тізбегін

бірге енді қирады

Тозақтың қақпалары тым қатты ашылды

мыңдаған лас, азғын тыныстарды жұтып жатыр

қырылып қалатын зұлым тирандардың

Әй, жұлдыздарды ән салған қасиетті көреген ойлар...

балшық пен кірдің осы аумақтарында басқа әлемді жасайтын адамдар

ақымақ пен дана, жас пен кәрі, сау, жан мен жарық

бәрі шаң, дүние осындай, біз барлығымыз                                                                                                             ko kost