Back Into the Shadows - Agathodaimon

In the night of my final sacrifice I sent my soul

Into the vast and fathomless unknown to find a word

A word, that indicates the beyond.

It came back later and spoke:

«I am myself heaven and hell!»

Sculptured in time as another chapter of life

Sharp are the thorns of the roses, which lay dank upon me For too long I knew that I had to arrive

Yet destination isn’t as linear as humanity

Touch the feeling — touch the soul

Touch the morning dew and see the glamour

In my stark eyes reflecting

The icon of a setting in a serene summer

So many flowers give away to mystery and loneliness

Their subtle perfume and their indifference

So much jewelry’s forgotten in the soil, in darkness

But who dares to tread the silent meadows

That lie beyond the mirror of one’s self?

Who dares to reach the phantoms of one’s heart?

To behold the murderer of life and art?

And what is death?

What gives birth?

What sells good or has no worth,

When everything you feel is cold?

Why am I?

Who’s this hand?

Whose decisions I can’t comprehend…

But isn’t history foretold?

There’s a tide… in the affairs of men

Which, taken of it’s flood, leads on to fortune

But all the voyage of their life

Is bound in shallows and miseries…

But if you desire to see the light…

As it truly is, clear and bright

You must move — back into the shadows

Соңғы құрбандық түнінде мен жанымды жібердім

Сөз табу үшін кең және терең белгісіздікке 

Артқы жағын көрсететін сөз.

Ол кейінірек оралып, былай деді:

«Мен жұмақ пен тозақпын!»

Өмірдің басқа тарауы сияқты жерден пайда болған

Өткір раушан гүлдерінің тікендері, олар менің үстіме жауып тұрды Мен келуім керек екенін  ұзақ                                       келу   жүр          у               у        у       у     у    у                                         .

Дегенмен баратын жер адамзат сияқты сызықты емес

Сезімге қол тигізу — жанға қол тигізу

Таңертеңгілік шыққа тиіп, гламурды көріңіз

Шағылысқан көздерім

Тыныштық жазда белгісі белгішесі

Көптеген гүлдер құпия мен жалғыздықты сыйлайды

Олардың нәзік хош иісі және олардың енжарлығы

Қаншама зергерлік бұйымдар топырақта, қараңғыда ұмыт болды

Тыныш шалғындарды басып өтуге кім батылы барады

Бұл адамның өз айнасынан тыс жерде ме?

Кім адамның жүрегінің елестеріне жетуге батылы барады?

Өмір мен өнердің қанішерін көру үшін бе?

Ал өлім дегеніміз не?

Не туады?

Жақсы сатылатын немесе құны жоқ нәрсе,

Сіз сезінетін барлық нәрсе суық болған кезде ме?

Мен неге?

Бұл қол кім?

Кімнің шешімдерін түсіне алмаймын…

Бірақ тарих алдын ала айтылған емес пе?

Ерлердің істерінде толқын бар

Топан судан алынған, Forigune-ге әкеледі

Бірақ олардың өмірінің барлық саяхаты

  таяз                              

Бірақ жарықты көргіңіз келсе…

Шынымен мөлдір және жарқын

Көлеңкеге қайта оралу керек