Набоб - АДО

Я всегда говорил тебе правду,

Как последний набоб на земле.

Я посыплю голову пеплом,

Если ты погибнешь в войне,

От которой я тебя не сберег.

Ты родился в императорский праздник,

Как немногим, под знак,

Твое имя накричали мне гуси,

Как всегда, недовольные тем,

Что вода нестерпимо горька.

Тебя придумали женщины,

Уставшие за ночь от слез,

Прикоснувшись рукой к холодной стене…

Успокоенный снегом в постели,

Потревоженный сновиденьем греха,

Как Сатир поражение Девы

Начинал, как фагот, осторожно, —

Как свирель, она осталась легка.

Усни в измерении века —

Проснешься в измерении дня.

Пусть сон будет в руку тебе.

К полуночи успокоится время

И успеет подняться Луна,

Что вдвойне устоит против силы,

На которой гуляет война,

И еще отзовется потом…

Бог с ним, случится такое,

И останется вместе с тобой —

Сохрани, приумножь и отдай…

Мен саған әрқашан шындықты айттым

Жердегі соңғы набоб сияқты.

Басыма күл шашамын,

Соғыста өлсең

Мен сені құтқармадым.

Сіз империялық мерекеде дүниеге келдіңіз,

Біраз сияқты, белгінің астында

Маған сенің атыңды қаздар шақырды,

Әдеттегідей, оларға наразы

Суы адам төзгісіз ащы.

Сізді әйелдер ойлап тапты

Түнде көз жастан шаршадым,

Суық қабырғаға қолыңды тигізу...

Төсекте қар тынышталды

Күнәнің арманы мазалап,

Бикешті жеңген Сатира сияқты

Ол фагот сияқты мұқият бастады, -

Сыбызғы сияқты ол жеңіл болып қалды.

Ғасыр өлшемінде ұйықтаңыз -

Күннің өлшемінде ояныңыз.

Ұйқы өз қолдарыңызда болсын.

Түн ортасына қарай уақыт тынышталады

Ал айдың шығуға уақыты болады,

Күшке екі есе төзімді,

Соғыс жүріп жатқан жерде,

Ал кейінірек жауап береді...

Құдай жар болсын, бұл болады

Сізбен бірге болыңыз -

Сақтаңыз, көбейтіңіз және қайтарыңыз ...