Pojken Och Äventyret - Mikael Wiehe

Hjärtat slog i bröstet

Den dan jag gav mej av

För att söka efter äventyr

Och se vart stigen bar

Mitt mål stod klart framför mej

Det skimrade och brann

Jag ville vinna dej prinsessa

Ditt rike och din hand

Jag gick så frisk och frejdig

Jag gick så rak och stolt

Det fanns ingenting som skrämde mej

Varken fan eller troll

Det var ju dej jag skulle finna

Det var ju dej jag skulle få

Och alla fåglar kvittrade

Och himlen var så blå

Men skogens fåglar tystnade

Och solens skiva sjönk

Och stigen blev en villoväg

Så slingrande och lömsk

Och när kölden tog min vilja

Och när mörkret tog mitt mod

Vad hjälpte det att ropa

I skräckens svarta skog

Och regnet ven och visslade

Och stormen skrek och pep

Och törnen rev mej blodig

När trollen drog mej med

Och det var dej jag drömde om

Och det var dej jag ville ha

När jag levde ibland hundarna

I Bergakungens sal

Och när jag brottades med jätten

Och när jag slogs mot törst och svält

Och när jag skrek av skräck och smärta

I drakens heta eld

Och när jag yrade i feber

Och när min kropp var täckt av sår

Då var det dej mitt hjärta längtade

Och dej mitt öga såg

Och nu står jag här framför dej

Sådan som jag blev

Efter lögnerna och sveken

Och all min ensamhet

Och jag frågar dej stolts jungfru

Och jag fruktar för ditt svar

Vad är det du förväntar dej

Av en mänskorest som jag

Då reser sej prinsessan

Så liljevit och sval

Med rosenröda läppar

I kungaborgens sal

Hennes ögon är så klara

Hennes röst så varm och öm

Och allting är en saga

Och allting är en dröm

Жүрек кеудеде соқты

Мен кеткен күні

Шытырман оқиғаны іздеу үшін

Және жол қайда кеткенін қараңыз

Менің алдымда мақсатым айқын болды

Ол жарқырап, жанып кетті

Мен сені ханшайым ұтып алғым келді

Сіздің патшалығыңыз және сіздің қолыңыз

Мен өте сау және бақытты болдым

Мен сондай түзу және мақтанышпен жүрдім

Мені қорқытқан ештеңе болған жоқ

Жанкүйер де, тролль де емес

Сіз едіңіз, мен табатын едім

Сіз едіңіз, мен алар едім

Ал барлық құстар сайрап жатыр

Ал аспан сондай көгілдір болды

Бірақ орман құстары үнсіз қалды

Ал күн дискісі түсіп кетті

Ал соқпақ айналма жолға айналды

Сондай орамды және қулық

Ал суық ерікімді алған кезде

Ал қараңғылық батылдықты алған кезде

Айқайлау не көмектесті

Террордың қара орманында

Ал жаңбыр жауып, ысқырды

Ал дауыл айқайлап, ашуланды

Ал тікенектер менің қанымды жұлып алды

Тролльдер мені сүйреп апарған кезде

Ал мен армандаған сен едің

Ал мен қалаған сен едің

Мен кейде иттермен өмір сүрген кезде

Бергакунгенс сал

Ал мен алыппен белдескенде

Ал мен шөлдеп, қарным ашқанда

Ал мен қорқыныш пен ауырсынудан айқайлағанымда

Айдаһардың ыстық отында

Ал менің дене қызуым көтеріліп басы айналып кеткенде

Ал менің денем жараға жабылған кезде

Сонда менің жүрегім аңсаған сен едің

Ал сен менің көзім көрдің

Ал қазір мен сенің алдыңда тұрмын

Мен сондай болдым

Өтірік пен сатқындықтан кейін

Және менің барлық жалғыздығым

Ал мен сізден мақтанышпен сұраймын

Ал мен сенің жауабыңнан қорқамын

Сіз не күтесіз?

Мен сияқты адам қалдығы

Сол кезде ханшайым көтеріледі

Сондықтан лалагүл ақ және салқын

Қызғылт еріндерімен

Патша сарайында

Оның көздері сондай мөлдір

Оның дауысы сондай жылы және нәзік

Ал бәрі ертегі

Ал бәрі арман