Hörst du mich? - Fettes Brot

Es gab mal einen großen Sänger

Die Engel waren blass vor Neid

Er hat sich mit den Jahren verändert

Die Nasenflügel eingeschneit

Sein Vater, der war schon länger

Diese Eskapaden leid

Da gerieten die beiden Männer

Mordsmäßig in Streit

Und ich weiß noch genau

Es lief nur Scheiß im TV

Marvin, hörst du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich

Marvin, hörst Du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich, fürchterlich — ohne dich

Es gab einmal 'ne Studentin

Die größer war als ihre Angst

Aus Mitgefühl für die Menschen

Und aus Sorge um dieses Land

Und als sie beschloss, zu kämpfen

Mit ihrem Bruder Hand in Hand

Kamen die grausamsten Gespenster

Die du dir vorstellen kannst

Sophie, hörst du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich

Sophie, hörst du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich, fürchterlich — ohne dich

Es gab hier mal einen Trinker

Der immer vor der Haspa stand

Im Becher Kleingeldgeklimper

In den Augen ein ferner Glanz

Er war ganz vernarrt in Kinder

Sie sind an ihm vorbei gerannt

Bis mitten im kalten Winter

Er auf einmal verschwand

Herbert, hörst du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich

Herbert, hörst du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich, fürchterlich — ohne dich

Nein, vergessen werden wir euch nicht

Бір кездері тамаша әнші болған

Періштелер қызғаныштан бозарып кетті

Ол жылдар бойы өзгерді

Танауларына қар жауды

Оның әкесі, ол ұзағырақ болды

Бұл ерсіліктер үшін кешіріңіз

Содан екі жігіт ұсталды

Дау-дамайда өлімге әкелетін

Және дәл есімде

Теледидардан тек қылық болды

Марвин, сен мені естисің бе?

Біз қатты жалықтымыз

Марвин, сен мені естисің бе?

Біз сенсіз қатты скучномыз

Ертеде бір студент болыпты

Оның қорқынышынан да үлкен

Халыққа деген жанашырлықтан

Және бұл ел үшін алаңдаушылықтан

Және ол күресуді шешкен кезде

Ағасымен қол ұстасып

Ең қатыгез елестер келді

сіз елестете алатындай

Софи, сен мені естисің бе?

Біз қатты жалықтымыз

Софи, сен мені естисің бе?

Біз сенсіз қатты скучномыз

Бұрын бұл жерде мас болған

Кім әрқашан Хаспаның алдында тұрған

Тостағанға үңілу

Көздердегі алыстан жарқырау

Ол балаларды қатты жақсы көретін

Олар оның жанынан жүгіріп өтті

Суық қыстың ортасына дейін

Ол кенет жоғалып кетті

Герберт, сен мені естисің бе?

Біз қатты жалықтымыз

Герберт, сен мені естисің бе?

Біз сенсіз қатты скучномыз

Жоқ, біз сені ұмытпаймыз