Страдания - Надежда Кадышева

Ох, все я горы исходила и крутые бережка,

Я такой травы искала, чтобы высушить дружка.

Проигрыш.

Ах, поверьте, сердцу тошно, если влюбишься в кого,

В один час влюбиться можно, а потом-то каково!

Проигрыш.

Ох, холодна вода в колодце, холодна, не видно дна,

Раньше парочкой ходила, а теперь хожу одна.

Проигрыш.

Ой, возьму беленький платочек, разгоню в поле туман.

Пострадала и узнала, что в любви — то есть обман.

Проигрыш.

Ох, прощай, шапочка боброва, мне не нашивать тебя,

Прощай, милый, чернобровый, мне не видывать тебя.

Прощай, милый, чернобровый, мне не видывать тебя.

О, мен таулар мен тік жағалардан келдім,

Мен құрбымды кептіру үшін осындай шөп іздедім.

Жеңілу.

О, маған сенші, біреуге ғашық болсаң жүрегің ауырады,

Сіз бір сағатта ғашық бола аласыз, содан кейін ше!

Жеңілу.

Әй, құдықтың суы суық, салқын, түбі көрінбейді,

Бұрын жұп болып баратынмын, қазір жалғыз барамын.

Жеңілу.

Әй, мен кішкене ақ орамал алайын, даладағы тұманды тарат.

Ол азап шегіп, ғашықтықта, яғни алдау екенін білді.

Жеңілу.

О, сау бол, құндыз қалпақ, мен сені тіге алмаймын,

Қош бол жаным, қара қасқа, Көрмеймін сені.

Қош бол жаным, қара қасқа, Көрмеймін сені.