На дальней сторонке - Жанна Бичевская

Как на дальней сторонке

Громко пел соловей.

А я мальчик на чужбине

Далеко от людей.

Позабыт, позаброшен

С молодых юных лет.

Я остался сиротою,

Счастья доли мне нет.

Вот и холод и голод,

Он меня изморил.

А я мальчик еще молод

Это все пережил.

Ох умру я, умру я,

Похоронят меня.

И никто не узнает,

Где могилка моя.

И никто не узнает,

И никто не придет.

Только раннею весною

Соловей пропоет.

Пропоет и просвищет,

И опять улетит.

А моя скромна могилка

Одиноко стоит.

Арғы жағындағы сияқты

Бұлбұл дауыстап ән салды.

Ал мен жат жерде баламын

Адамдардан алыс.

Ұмытылды, тасталды

Жас кезінен.

Мен жетім қалдым

Менде бақыт жоқ.

Міне, суық пен аштық келеді,

Ол мені шаршатты.

Ал мен әлі жас баламын

Ол бәрінен аман қалды.

Әй, өлемін, өлемін

Олар мені жерлейді.

Және ешкім білмейді

Менің қабірім қайда.

Және ешкім білмейді

Және ешкім келмейді.

Тек ерте көктемде

Бұлбұл ән салады.

Ән айтып, ысқырады

Және қайтадан ұшып кетіңіз.

Ал менің қарапайым бейітім

Жалғыз тұрады.