L'enfer c'est les autres - Youssoupha

Avant d’essayer d’changer le monde, les gens et leur Histoire

Faudrait qu’je change l’enfoiré qu’je vois dans mon miroir

Mais trop lâche pour assumer d’abord

Comme vous tous, je me nourris de préjugés, trop rancunier, alors

J’en veux aux policiers qui me prennent pour un bandit: sache

Qu’ils sont arrogants et me fouillent devant les gens qui passent

Fuck «Les Experts»!

Je n’serai jamais flic

Et si, un jour, j'étais un flic, je serais Dexter

J’en veux aux mecs de mon quartier sous alcool

Qui bicravent dans le hall, devant mes nièces qui reviennent de l'école

J’en veux aux profs qui voulaient m’orienter vers les ténèbres

Qui m’ont fait lire des auteurs qui me traitaient de nègre

J’en veux aux Arabes qui me disent qu’on a les mêmes valeurs

Mais qui s’empressent de dire que ma religion c’est la leur

Ceux qui m’appellent khouya quand on est seuls

Et qui crèvent de jalousie quand ils me croisent avec une de leurs sœurs

J’en veux aux Blancs, cyniques et condescendants

Qui pensent que le monde ne se voit qu'à travers les yeux de l’Occident

Je préfère répéter que je suis noir, comme ça y’a pas de risque

Qu’ils disent un jour que j'étais blanc comme ils l’ont dit du Christ

On a des ghettos dans la tête qui nous rendent solitaires

Comment changer le monde si on n’est même pas solidaires?

On fait des erreurs, mais on préfère rejeter la faute

Et on se contentera de dire que «L'Enfer, c’est les autres»

J’en veux à mon public qui dit me soutenir à la mort

Mais qui m’oubliera au prochain rappeur à la mode

J’en veux à «Ni putes ni soumises»

Ça me déçoit que Fadela Amara fasse carrière sur la mort de Sohane

J’en veux aux Noirs: Afrique, Antilles, on se laisse pourrir

Car les Noirs veulent le Paradis, mais ne veulent pas mourir

Te parlent d’unité, mais quand les portes se referment

Chez le marabout, t’as guidé le mauvais œil sur ton propre frère

Un destin qui s’enlise, et les gens disent:

«Si tu veux cacher un truc à un Noir, faut le marquer dans un livre»

J’en veux à la femme africaine, car je la prône

Ma sœur t’es belle avec ta peau d'ébène, pourquoi t'éclaircir la peau?

J’en veux tellement à tous ceux qui manquent de modération

Qui vont cautionner le sionisme et ses aberrations

Ceux qui n’oublient pas l’histoire des tyrannies

Mais qui font les amnésiques sur les massacres en Cisjordanie

J’en veux aux huissiers qui nous bougent, au blues de nos mamas

J’en veux à Mobutu, à Bush, à Barack Obama

J’en veux à Osama, à BHL, à Benoît XVI

J’en veux au monde entier: y’a que mon peura qui m’apaise

On a des ghettos dans la tête qui nous rendent solitaires

Comment changer le monde si on n’est même pas solidaires?

On fait des erreurs mais on préfère rejeter la faute

Et on se contentera de dire que «l'enfer c’est les autres»

«Bernard Pivot — Quel est votre définition de l’intolérance?

Pierre Juquin — C’est le refus de reconnaître la liberté des autres,

c’est-à-dire leur droit à exister différemment

Casamayor — C’est bien simple: c’est une maladie de la différence.

On passe de l’indifférence à l’opposition, et puis après on passe à

l’exclusion.»

En fait, je m’en veux à moi-même, entre mes crises et mes caprices

Je cache mon mal-être, et dissimule mes cicatrices

Et je fais l’artiste derrière un masque

Car c’est facile de faire la morale quand on est planqué derrière un mic

Qu’est-ce que j’en sais du mal des autres, en vérité?

À force de vivre dans un clip, j’ai perdu le sens des réalités

Je m’en veux de faire partie des lâches de ce monde

De perdre mes repères, de ne pas être un père digne de ce nom

Et plus je monte, moins mes proches profitent de mon aide

Et puis j’ai honte, vu que j’ai carrément zappé mon bled

L’Homme est un loup pour l’Homme, et j’suis un prédateur

Je prie seulement quand tout va mal, toujours ingrat envers mon Créateur

À tous les gens que j’ai jugés, condamnés trop vite

À tous mes sentiments grugés, à mes clichés trop vides

Le Paradis, ça se mérite, et j’accumule les fautes

Ma mauvaise foi me fera dire que «L'Enfer, c’est les autres»

C’est les autres, hein?

C’est les autres

Youssoupha

Әлемді, адамдарды және олардың тарихын өзгертуге тырыспас бұрын

Мен айнадан көрген бейбақты өзгертуім керек

Бірақ бірінші болжауға тым қорқақ

Сіздердің бәріңіз сияқты мен де ренішпен қоректенемін, сондықтан

Мені қарақшы санайтын полицияға ренжідім: біл

Өтіп бара жатқан адамдардың көзінше мені тінтіп, тәкаппар екенін

«Сарапшыларды» құрт!

Мен ешқашан полиция болмаймын

Бір күні мен полиция болсам, Декстер болар едім

Менің көршімдегі арақ ішетін жігіттерге ашуланамын

Сабақтан келе жатқан жиендерімнің алдында залда жорғалап жүргендер

Мені қараңғылыққа бағыттағысы келген ұстаздарға өкпем бар

Мені негр дейтін авторларды оқуға мәжбүр еткен

Құндылығымыз бір деп айтатын арабтарға өкпем бар

Бірақ менің дінім соныкі деп кім асығады

Оңаша қалғанда мені хуя деп атайтындар

Ал мені бір әпкесімен кездестіргенде қызғаныштан өлетіндер

Мен ақ адамдарға ренжідім, ренжітемін, менсінемін

Әлемді тек батыстың көзімен көруге болады деп ойлайтындар

Мен қара екенімді қайталауды жөн көремін, сондықтан қауіпсіз

Олар Мәсіх туралы айтқандай, бір күні мені ақ болды десін

Біздің басымызда бізді жалғыз ететін геттолар бар

Бірге тұрмасақ, әлемді қалай өзгерте аламыз?

Біз қателесеміз, бірақ біз кінәні басқа жаққа аударуды жөн көреміз

Біз жай ғана «Тозақ басқа адамдар» деп айтамыз

Мені өле-өлгенше қолдаймын деген тыңдармандарыма өкпелеймін

Бірақ келесі хип-рэперде мені кім ұмытады

Мен «қаншықтарды да, мойынсұнғыштарды да» кінәлаймын

Фадела Амараның Соханның өлімінен мансап жасап жатқанына көңілім қалды

Мен қара нәсілділерді кінәлаймын: Африка, Антиль аралдары, біз өзімізді шіруге жібердік

Өйткені қара адамдар жұмаққа ұмтылады, бірақ өлгісі келмейді

Сізге бірлік туралы айтыңыз, бірақ есіктер жабылған кезде

Марабутта сен өз ағаңа жаман көз тастадың

Тағдыр батпаққа түсіп, адамдар:

«Қара адамнан бірдеңе жасырғың келсе, оны кітапқа сал»

Мен африкалық әйелге ренжідім, өйткені мен оны жақтаймын

Әпкем қара теріңізбен әдемі көрінесіз, теріңізді неге ағартасыз?

Мен модерация жетіспейтіндердің бәріне қатты ашуланамын

Кім сионизмді және оның ауытқуларын кешіреді

Билік тарихын ұмытпайтындар

Бірақ Иордан өзенінің батыс жағалауындағы қырғындарды кім ұмытады

Мен бізді қозғайтын жүргізушілерді, аналарымыздың көкірегін кінәлаймын

Мен Мобутуды, Бушты, Барак Обаманы кінәлаймын

Мен Осама, BHL, Бенедикт XVI кінәлімін

Мен бүкіл әлемді кінәлаймын: тек менің қорқынышым мені тыныштандырады

Біздің басымызда бізді жалғыз ететін геттолар бар

Бірге тұрмасақ, әлемді қалай өзгерте аламыз?

Біз қателесеміз, бірақ кінәні басқаға аударуды жөн көреміз

Біз жай ғана «тозақ басқа адамдар» деп айтамыз

«Бернард Пивот - Сіздің төзімсіздікке анықтамаңыз қандай?

Пьер Жукин - бұл басқалардың бостандығын мойындаудан бас тарту,

яғни олардың басқаша өмір сүру құқығы

Касамайор — Бұл өте қарапайым: бұл айырмашылық ауруы.

Біз немқұрайлылықтан қарсылыққа барамыз, содан кейін барамыз

алып тастау».

Шын мәнінде, мен өзімді кінәлаймын, өзімнің ашуларым мен қыңырлығымның арасында

Мен ыңғайсыздықты жасырамын және тыртықтарымды жасырамын

Ал мен суретшіні бетпердемен жасаймын

'Себебі микрофонның артына тығылған кезде дәріс оқу оңай

Мен басқалардың жамандығы туралы не білемін?

Клипте өмір сүрудің арқасында мен шындықты сезінбей қалдым

Мен бұл дүниенің қорқақтарының бірімін деп өзімді кінәлаймын

Тәртіпті жоғалтқаным үшін, лайықты әке болмағаным үшін

Ал мен қаншалықты биікке көтерілген сайын, менің жақындарым менің көмегімнен соғұрлым аз пайда көреді

Сосын қанымды мүлдем өткізіп жібергенімді көріп ұяламын

Адам адамға қасқыр, ал мен жыртқышпын

Жаратушыға шүкіршілік етпей, бір нәрсе дұрыс болмаған кезде ғана дұға етемін

Мен үкім еткен адамдардың барлығына, тым тез үкім шығардым

Менің барлық алданған сезімдеріме, тым бос клишелеріме

Жәннат – еңбекпен, ал мен қателіктер жинаймын

Менің жаман сенімім мені «Тозақ басқа адамдар» деп айтуға мәжбүр етеді.

Бұл басқалар, иә?

Басқалары ғой

Юсуфа