К звёздам - ВиСтанция

Снова прощаюсь

В который раз, но остаюсь.

Боже.

Больше чужие поступки душу тревожат,

Нежели собственные промахи.

Я так устал

Замечать за всеми,

То, что за собой не замечал.

Что-ж:

Может я не прав,

Глуп,

Скажи?!

Неужели я не утвердил цели,

Жив дважды?

Дай мне сил сейчас, когда они мне так нужны.

Дай мне сил не опустить руки.

Это важно.

Сам ведь убегал босым по утренней росе в поле.

Я привык надеяться на близких.

Жаль, что мало их…

Доволен?!

Мои стихи читает лишь огонь в камине.

Разве это справедливость?!

Разве это справедливо?!

Говорят:

«Бросьте эти сантименты,

Все пройдет.»

Ждать того, что вовсе может и не быть

Не мое.

Только там я в силах

Сам творить желания.

Прошу,

Поймите правильно, если узнаете,

Что ухожу.

Жизни слишком мало,

Чтоб узнать зачем она дана.

Смерти слишком много,

Чтоб понять, что жизнь всего одна.

Только там, где истина неумолима,

Там я.

На пути к звездАм я.

На пути к звездАм.

Второй Куплет.

Когда мне не с кем говорить,

О том, что я потерян,

Да.

Когда я в пряности кидаюсь,

Словно за борт судна.

Не в силах удержать себя,

Не в силах быть обычным смертным.

Запретить парить, паря над небом,

Под облаками.

Мне бы… Я бы… Что бы делал,

Если бы на самом деле

Мог узнать, кто играет в судьбы.

Обвинений

Горы как всегда.

Виноватых меньше, чем один.

Чью-то прихоть скроет

Как обычно,

С чьих-то чуждых спин.

Думай, что мы спим.

На самом деле ты хочешь правды?

Прав был, говоря,

Что правил нет в этой игре.

Я в праве уходить когда хочу.

Словно ветер, тихо

Отрекаться от всего,

И не просить простить мой стиль.

Если я однажды не успею спеть с вами.

Если я забуду,

Буду клясться именами.

И не надо удивляться вовсе,

Если вдруг скажу,

Что надоело все.

Довольно, хватит.

Ухожу…

Мысли В Слух.

Знаешь, мне иногда кажется, что звезды говорят со мной.

Когда мне одиноко,

они иначе светят.

Я верю

в вечность, да, и верю этим небесам.

Я уверен, когда-нибудь ты тоже поймешь

меня.

И даже если все

это только стихи, то пусть они буду бессмертны.

Я знаю, она прочтет их.

Третий Куплет.

Если нет того, за что ты жизнь отдать не побоишься,

Значит незачем и вовсе жить.

Выходит так, дружище.

Мы ж еще руками не коснулись звезд.

Мы тут.

Может нас поймут эти люди,

Может нет.

Скуп

На улыбки с детства.

В строю сомнительных людей

Выбираю счастье.

Сегодняшним живя

Поверь.

Все равно

Мысли об одном.

Это ли я дам?

Но мой голос слышит только тот,

Кто глух и нем.

А значит как обычно,

Никому нет дела.

Ваше дело.

Я вас не виню.

Сам судим не буду.

Этим небо не лукавя говорил,

Что горе правды слаще.

Я так и думал.

Снова пуст почтовый ящик.

Между ночью и путем млечным

Верю, есть вечность,

И она мои стихи читает в этот вечер.

Знаю.

Незнакомка темноокая.

Не ревнуй, прошу.

Я просто ухожу к звездам.

Просто ухожу…

Қайтадан қоштасу

Он бесінші рет, бірақ мен қалдым.

Құдай.

Көбірек басқа адамдардың әрекеттері жанды алаңдатады,

Өздерінің сәтсіздіктерінен гөрі.

Мен сонша шаршадым

барлығына назар аударыңыз,

Өзім байқамағаным.

Сонымен:

Мүмкін мен қателескен шығармын

ақымақ,

Айтшы?!

Мен мақсаттарды бекіткен жоқпын ба,

Екі рет өмір сүресіз бе?

Маған ең қажет кезде маған күш беріңіз.

Берілмеу үшін маған күш беріңіз.

Бұл маңызды.

Өйткені, оның өзі даладағы таңғы шықтан жалаңаяқ қашып кетті.

Мен жақындарыма арқа сүйеуге үйренгенмін.

Өкінішке орай, олардың саны көп емес ...

Қанағаттанды ма?!

Менің өлеңдерімді тек Каминдегі от қана оқиды.

Бұл әділдік пе?!

Бұл әділ бе?!

Олар айтады:

«Бұл сезімдерді тастаңыз,

Бәрі өтеді.»

Мүлде болмайтын нәрсені күту

Менікі емес.

Мен сонда ғана аламын

Өз қалауларыңызды жасаңыз.

Сұраңыз,

Білсеңіз дұрыстап алыңыз

Мен кетемін деп.

Өмір өте қысқа

Неліктен берілгенін білу үшін.

Тым көп өлім

Бір ғана өмір бар екенін түсіну.

Тек шындық бұлтартпас жерде,

Міне, мен.

Мен жұлдыздарға барар жолда келе жатырмын.

Жұлдыздарға барар жолда.

Екінші жұп.

Сөйлесетін адамым жоқ кезде

Менің адасып кеткенім туралы

Иә.

Мен өзімді дәмдеуіштерге салғанда,

Кеме үстіндегі сияқты.

Өзімді ұстай алмаймын

Қарапайым адам болу мүмкін емес.

Тыйым қалықтау, аспаннан жоғары қалықтау,

Бұлттардың астында

Мен... болар едім... Не істер едім,

Егер шын мәнінде

Мен тағдырды кім ойнап жатқанын біле алдым.

айыптаулар

Әдеттегідей таулар.

Бір кінәліден аз.

Біреудің құмарлығы жасырылады

Әдеттегідей,

Біреудің арқасынан.

Біз ұйықтап жатырмыз деп ойлаңыз.

Сіз шынымен шындықты қалайсыз ба?

Мен айтқанымда дұрыс болдым

Бұл ойында ешқандай ереже жоқ.

Мен қалаған кезде кетуге құқығым бар.

Жел сияқты, тыныш

Бәрінен бас тарт

Менің стилім үшін кешірім сұрамаңыз.

Бір күні сенімен ән айтуға уақытым жоқ болса.

Ұмытып кетсем

Мен есімдермен ант етемін.

Және мүлде таң қалмаңыз

Кенеттен айтсам

Бәрін не мазалады.

Жетеді.

Мен кетемін...

Дауыстап ойлау.

Білесіз бе, мен кейде жұлдыздар менімен сөйлескендей сезінемін.

Мен жалғыз қалғанда

олар басқаша жарқырайды.

Мен сенемін

мәңгілікке, иә, мен осы аспанға сенемін.

Бір күні сіз де түсінеріңізге сенімдімін

мен.

Және бәрі болса да

бұл тек өлең, онда өлмес болсын.

Мен оның оларды оқитынын білемін.

Үшінші жұп.

Өміріңді беруге қорықпайтын ештеңе болмаса,

Сондықтан өмір сүрудің еш мәні жоқ.

Осылай болады, досым.

Біз әлі жұлдыздарға қолымыз тиген жоқпыз.

Біз осындамыз.

Мүмкін бұл адамдар бізді түсінетін шығар

Мүмкін жоқ.

Кескіш

Бала кезінен күлкіге.

Күмәнді адамдардың қатарында

Мен бақытты таңдаймын.

Бүгін өмір сүру

Маған сеніңіз.

Бәрі бір

Бір туралы ойлар.

Мен беремін бе?

Бірақ менің дауысымды еститін адам ғана

Кім керең және мылқау.

Бұл әдеттегідей,

Ешкім ойламайды.

Сіздің бизнесіңіз.

Мен сені кінәламаймын.

Мен өзімді соттамаймын.

Осымен аспан айла сөйлеген жоқ,

Шындықтың мұңы тәттірек.

Мен солай ойладым.

Пошта жәшігі қайтадан бос.

Түн мен Сүтті жолдың арасы

Мен мәңгілік бар деп сенемін

Бұл кеште ол менің өлеңдерімді оқиды.

Мен білемін.

Қараңғы бейтаныс.

Өтінемін, қызғанба.

Мен жай ғана жұлдыздарға барамын.

Мен жай ғана кетемін...