S.S. dei naufragati - Vinicio Capossela

e venne dall’acqua, e venne dal sale

la penitenza dalla mano del mare

il comandante avanza e niente si puó fare

vuole una morte, la vuole affrontare

e lí l’attandeva, dove il sole cala

cala e non muore, e l’acqua non lo lava

e il demone lo duole, sui banchi d’acqua

stregati di olio e petrolio

e il vento non alzava, e il mare imputridiva

legati a un solo raggio, tutti presi in ostaggio

avanzavamo lenti, senza ammutinamenti

e il comandante é pazzo, e avanza nel peccato

e il demone ch'é suo, adesso vuole mio

e brinda con il sangue all’odio ci convince,

che se é sua la barca che vince, dev’essere la mia

e gli occhi non videro, non videro la luce

non videro la messe, che altri non l’avesse

e il cielo fece nero, e urló la nube al cielo

e s’affamó d’abisso, che tutti ci prendesse

Matri mia, salvezza prendimi nell’anima

Matri mia, le ossa nell’acqua

anime bianche, anime salvate

anime venite, anime addolorate

che io abbia due soldi, due soldi sopra gli occhi

due soldi per l’onore, due monete in pegno

per pagare il legno, la dura voga del traghettatore

e vieni occhi di fluoro, vieni al tuo lavoro

vieni spettro del tesoro

la vela tende, il vento se la prende

la vela cade, le remi allontanate

e accese sui pennoni

i fuochi fatui, i fuochi alati

della Santissima dei naufragati

Matri mia, salvezza prendimi nell’anima

il tempo stremava, l’arsura ci cuoceva

parlavamo alle vare e il silenzio dal mare

e il legno cedeva all’acqua suo pianto

la vela cadde, la sete ci asciugó

acqua, acqua, acqua in ogni dove

e nemmeno una goccia, nemmeno una goccia da bere

e gli uomini spegnevano, spegnevano il respiro

spegnevano la voce, nel nome dell’odio

che tutti ci appagó, il cielo rigó di sbarre il suo portale

il volto di fuoco, dentro imprigionó

lo spettro vedemmo venire di lontano

venire per ghermire, nero di dannazione

vita e morte, vita e morte era il suo nome

Matri mia, salvezza prendimi nell’anima

Matri mia, salvezza prendimi

questa é la ballata di chi si é preso il mare

che lapide non abbia, ne ossa sulla sabbia

né polvere ritorni, ma bruci sui pennoni

nei fuochi sacri, nei fuochi alati

della Santissima dei naufragati

O Santissima dei naufragati vieni a noi che siamo andati

senza lacrime senza gloria, vieni a noi, perdon, pietá.

және ол судан шыққан және ол тұздан шыққан

теңіз қолынан тәубе

командир алға шығады және ештеңе істей алмайды

ол өлімді қалайды, онымен бетпе-бет келгісі келеді

Сол жерде ол оны күн батқан жерде күтіп тұрды

ол құлап өлмейді, су оны жумайды

Ал жын оны судың жағасында ауыртады

мұнай мен мұнайға сиқырланған

жел көтерілмей, теңіз шіріп кетті

жалғыз арқалыққа байланған, бәрі барымтаға алынған

біз бүліксіз, жайлап алға жылжыдық

Ал қолбасшы жынданып, күнәға батады

ал қазір оның жын менікі

және жек көрушілік үшін қанмен тосттар бізді сендіреді,

егер жеңген қайық оныкі болса, ол менікі болуы керек

ал көз көрмеді, жарықты көрмеді

олар егінді көрмеді, басқалар көрмеді

Аспан қара болып, бұлт аспанға айқайлады

және бәрі бізді алып кетсін деп, тұңғиыққа ашты

Анашым, құтқарушы, жаныма алшы

Менің матри, судағы сүйектер

ақ жандар, құтқарылған жандар

жандар келеді, жандар ауырады

менің екі соусым бар, екі соусым бар

құрмет үшін екі сусын, кепілге екі тиын

ағаштың, паромшының қатты есуінің ақысын төлеу

және фторлы көздер кел, жұмысыңа кел

қазына елесі келеді

желкен ұмтылады, жел оны алады

желкен құлады, ескектер жойылды

және флагштоктарда жанды

ерік-жігері, қанатты оттары

апатқа ұшыраған кемелердің ең қасиеттісі

Анашым, құтқарушы, жаныма алшы

ауа-райы шаршады, ыстық бізді пісірді

біз варемен және теңіздегі тыныштықпен сөйлестік

Ағаш жылап тұрған суға жол берді

желкен құлады, шөл бізді құрғатты

су, су, су барлық жерде

және бір тамшы емес, тіпті ішетін тамшы да емес

Ал адамдар демдерін сөндірді

олар өшпенділік үшін дауыстарын өшірді

Бұл бәрімізді қанағаттандырды, аспан өз порталын тормен сызып тастады

оттың беті, ішінде қамалған

алыстан келе жатқан біз көрген елес

қарғыспен қара, басып кел

өмір мен өлім, өмір мен өлім оның есімі болды

Анашым, құтқарушы, жаныма алшы

Менің Матри, құтқарылу мені алып кетсін

бұл теңізге шыққандардың балладасы

Оның құлпытасы қандай, құмда сүйегі жоқ

шаң да қайтпайды, бірақ тудың бағанасында күйеді

киелі оттарда, қанатты оттарда

апатқа ұшыраған кемелердің ең қасиеттісі

Уа, апатқа ұшыраған кемелердің ең қасиеттісі, кеткендер бізге кел

Даңқсыз көз жассыз, бізге кел, бізді кешір, рақым ет.