Il pugile sentimentale - Vinicio Capossela

Un pugno, ancora un pugno

e un altro sullo slancio

ed ecco Blek Mcigno

mi centra con un gancio

all’angolo mi spinge,

a stento me la squaglio,

un appercut mi stende,

(s? ieri stavo meglio).

E Blek Mcigno pensa,

fracassandomi una spalla

che la vita?

proprio bella,

s??

proprio una belt?.

Al sette ancora striscio

con le mie cugine in pianto,

mi alzo, tengo e sguscio

guadagno qualche punto,

non?

che io lo faccia

perch?

ho in testa qualche piano,

ma non so dar pugni in faccia

da quando ero bambino.

E Blek Macigno pensa

(e mi frantuma la mascella)

che la vita?

proprio bella

s??

proprio una belt?.

Si fischia gi?

in tribuna:

dagliene perch??

un vigliacco,

nel corpo a corpo mena,

alle corde mi rannicchio,

avanza,?

un siberiano

grossolano e assai ostinato

gli dico: vacci piano,

sei stanco, tira il fiato.

Ma lui non sta a sentirmi

e ansimando si scervella

che la vita?

proprio bella,

s?

l'?

proprio una belt?.

Mi scassa e se la spassa

con la mia incapacit?

la boxe non?

una rissa,

ma sport e bla bla bla…

Colpisce,?

un uragano,

si accascia poi stremato

e mi alzano la mano

che non ha mai picchiato.

La vita?

proprio okay

lui dice, e pensa un po',

sar?

okappa per qualcuno,

per gli altri?

kappa?.

Бір соққы, тағы бір соққы

және екіншісі импульс бойынша

және міне, Блек Макиньо

мені ілмекпен ұрады

бұрышта мені итеріп жібереді,

Мен қашып құтыла алмаймын,

апперкут мені созады,

(иә? кеше мен жақсы болдым).

Ал Блек Макигно ойлайды,

иығымды ұрып

қандай өмір?

өте жақсы,

с ??

шынымен белбеу?

Жетіде мен әлі де жорғалаймын

жылап тұрған немере ағаларыммен,

Орнымнан тұрып, ұстап тұрып, сырғып кетем

Мен бірнеше ұпай жинаймын,

емес пе?

мен істеймін

неге?

Ойымда біраз жоспарлар бар,

бірақ бетке жұдырықпен ұруды білмеймін

бала кезімнен.

Ал Блек Мачиньо ойлайды

(және бұл менің иегімді сындырды)

қандай өмір?

өте жақсы

с ??

шынымен белбеу?

Қазірдің өзінде ысқырып жатыр ма?

трибунада:

оған неге айт?

қорқақ,

жекпе-жекте,

арқандарда мен ораламын,

прогресс, ?

сібірлік

өрескел және өте қыңыр

Мен оған айтамын: сабыр ет,

шаршадың, деміңді ал.

Бірақ ол мені тыңдамайды

және ентігіп ол басқатырғыштарды жасайды

қандай өмір?

өте жақсы,

с?

L'?

шынымен белбеу?

Ол мені сындырады және ол жақсы уақыт өткізеді

менің қабілетсіздігіммен бе?

бокс емес пе?

ұрыс,

бірақ спорт және бла бла бла...

Таңқаларлық,?

дауыл,

ол құлап, содан кейін шаршайды

және қолымды көтер

ол ешқашан ұрмаған.

Өмір?

жай жарайды

— дейді де, біраз ойланып:

сар?

біреуге жарайды,

басқалар үшін?

каппа?.