L'homme et l'âme - Vianney

Dans le sable, on imprime

Des châteaux en ruine

Comme nos âmes

Comme nos âmes

On s’aime ou l’on s’abîme

Mais nos actes dessinent

Sur nos âmes

Sur nos âmes

Et si l'âme est chère à l’homme

Souvent l’homme chérit la lame

Là où l’homme a mis la lame

L'âme a mis les voiles

Ils s’appelaient Maxime

Jessica, Martine

Pauvres âmes

Pauvres âmes

Est-ce le monde qui plie

Où le vieux qui fatigue?

De nos âmes

De nos âmes

Et si l'âme est chère à l’homme

Souvent l’homme chérit la lame

Là où l’homme a mis la lame

L'âme a mis les voiles

Pourquoi diable?

Pourquoi d'âme?

Pourquoi fanent

L’homme et l'âme, l’homme et l'âme

Құмда біз басып шығарамыз

қираған құлыптар

Біздің жанымыз сияқты

Біздің жанымыз сияқты

Біз бір-бірімізді жақсы көреміз немесе ажырасамыз

Бірақ біздің әрекеттеріміз тартымды

Біздің жанымызға

Біздің жанымызға

Ал жан адамға қымбат болса

Көбінесе ер адам жүзді жақсы көреді

Ер адам пышақты қайда қойды

Жан желкенге шықты

Олар Макс деп аталды

Джессика, Мартин

бейшара жандар

бейшара жандар

Әлем иілісі ме

Шаршаған қария қайда?

Біздің жанымыздан

Біздің жанымыздан

Ал жан адамға қымбат болса

Көбінесе ер адам жүзді жақсы көреді

Ер адам пышақты қайда қойды

Жан желкенге шықты

Неліктен тозақ?

Неге жан?

неге өшеді

адам мен жан, адам мен жан