Une maison après la mienne [Remastérisé en 2008] - Véronique Sanson

Une maison après la mienne

Il y a des gens différents

Ils ont des fleurs et des volets bleus

Et ils ont l’air content

Ils sont beaux

Et moi je les vois de loin

Une maison après la mienne

Il y a un garçon très beau

Il peut porter un cheval à bout de bras

Et parfois il caresse un peu son chat

Et je l’aime

Je le vois toujours de loin

Il a l’air tellement heureux

Il a bien trop de charme

Et parfois je sens les larmes

Monter du fond de mes yeux

Quelquefois c’est merveilleux

Une maison après la mienne

Il y a un morceau de moi que j’ai laissé

Et j’ai gardé au fond de mon cœur froid

Un pincement un peu sournois

Et j’ai peur quelquefois d’aller trop loin

Il y a trop de rires

Il y a trop de joie au fond de mon cœur qui bat

Pour une paire de volets bleus

Et pour un garçon trop heureux.

Менікінен кейінгі үй

Әртүрлі адамдар бар

Олардың гүлдері мен көк жапқыштары бар

Және олар бақытты көрінеді

Олар әдемі

Ал мен оларды алыстан көремін

Менікінен кейінгі үй

Өте әдемі бала бар

Ол атты қолына дейін көтере алады

Ал кейде мысықты аздап еркелетеді

Және мен оны сүйемін

Мен оны үнемі алыстан көремін

Ол сондай бақытты көрінеді

Оның тым көп сүйкімділігі бар

Ал кейде көз жасымды сеземін

Көзімнің түбінен көтеріл

Кейде бұл керемет

Менікінен кейінгі үй

Менің артымда қалдырған бір бөлігім бар

Ал мен салқын жүрегімнің түбінде сақтадым

Кішкене жасырын шымшу

Ал кейде алысқа барудан қорқамын

Күлкі тым көп

Соғып тұрған жүрегімде тым көп қуаныш бар

Көк түсті жапқыштар үшін

Ал тым бақытты бала үшін.