Ma révérence [Remastérisé en 2008] - Véronique Sanson

Quand j’n’aurai plus le temps de trouver tout l’temps du courage

Quand j’aurai mis vingt ans voir que tout tait mirage

Je tire ma rvrence, ma rvrence

Quand mon fils sera grand, qu’il n’aura plus besoin de moi

Quand les gens qui m’aimaient seront emports loin de moi

Je leur tire ma rvrence, ma rvrence

Et ma vie, endormie, doucement, et mon coeur sera froid

Il ne saura mme plus s’affoler, il ne deviendra

Qu’une pauvre horloge rparer, il n’aura plus de flamme

Il n’aura plus de flamme, il n’y aura plus de femmes

Et mes amis fidles auront disparu un un Trouvant que j’tais belle que j’aurais bien fait mon chemin

Alors j’aurai honte de mes mains, j’aurai honte de mes mains

Quand j’n’aurai plus le temps de trouver tout l’temps du courage

Quand j’aurai mis vingt ans voir que tout tait mirage

Alors j’entends au fond de moi une petite voix qui sourd et gronde

Que je suis seule au monde.

Мен әрқашан батылдық табуға уақытым болмайтын кезде

Жиырма жыл өткенде, бәрі сағым екенін көрдім

Садағымды аламын, садағымды

Ұлым есейген соң маған керек болмайды

Мені жақсы көрген адамдар меннен айырылғанда

Мен оларды өзімнің садағым, садағымды аламын

Ал менің өмірім, ұйықтап, жұмсақ, ал жүрегім суық болады

Ол бұдан былай үрейлене де алмайды, ол да болмайды

Жөндеуге жарамсыз сағат болса, одан әрі жалын болмайды

Жалын болмайды, әйелдер болмайды

Ал менің адал достарым бірінен соң бірі жоғалып кетеді Әдемі екенімді тауып, жолымды салар едім

Сонда қолымнан ұяламын, қолымнан ұяламын

Мен әрқашан батылдық табуға уақытым болмайтын кезде

Жиырма жыл өткенде, бәрі сағым екенін көрдім

Содан кейін мен ішімнен ырылдап, ырылдаған кішкене дауысты естимін

Дүниеде жалғызбын.