Ma révérence - Véronique Sanson

Quand j’n’aurai plus le temps

De trouver tout l’temps du courage

Quand j’aurai mis vingt ans

A voir que tout était mirage

Je tire ma révérence

Ma révérence

Quand mon fils sera grand

Qu’il n’aura plus besoin de moi

Quand les gens qui m’aimaient

Seront emportés loin de moi

Je leur tire ma révérence

Ma révérence

Et ma vie, endormie, doucement

Et mon cœur sera froid

Il ne saura même plus s’affoler

Il ne deviendra

Qu’une pauvre horloge à réparer

Il n’aura plus de flamme

Il n’aura plus de flamme

Il n’y aura plus de femmes

Et mes amis fidèles

Auront disparu un à un

Trouvant que j'étais belle

Que j’aurais bien fait mon chemin

Alors j’aurai honte de mes mains

J’aurai honte de mes mains

Quand j’n’aurai plus le temps

De trouver tout l’temps du courage

Quand j’aurai mis vingt ans

A voir que tout était mirage

Alors j’entends au fond de moi

Une petite voix qui sourd et gronde

Que je suis seule au monde

Менің енді уақытым болмаған кезде

Әрдайым батылдық табу үшін

Мен жиырма жылды қашан аламын

Бәрі сағым екенін көру үшін

бас иемін

менің құрметім

ұлым өскенде

Ол енді маған керек емес

Мені жақсы көрген адамдар кезде

Менен алып кетеді

Мен оларға бас иемін

менің құрметім

Ал менің өмірім, ұйықтап жатыр, жұмсақ

Ал менің жүрегім суық болады

Ол енді үрейленуді де білмейді

Ол болмайды

Жөндеу үшін нашар сағат қана

Бұдан әрі жалын болмайды

Бұдан әрі жалын болмайды

Енді әйелдер болмайды

Және менің адал достарым

Бірінен соң бірі жоғалып кетті

Менің сұлу екенімді табу

Мен өз жолымды жасайтын едім

Сонда мен өз қолымнан ұялатын боламын

Мен өз қолымнан ұяламын

Менің енді уақытым болмаған кезде

Әрдайым батылдық табу үшін

Мен жиырма жылды қашан аламын

Бәрі сағым екенін көру үшін

Сондықтан мен іштей естимін

Шыңғырып, ырылдаған шағын дауыс

Дүниеде жалғыз екенімді