Ainsi s'en va la vie - Véronique Sanson

Parfois, la nuit, quand tout se tait

Je fais des rêves bizarres

Dans l’ombre grise, mal réveillée

Je chasse les démons noirs

Et je pense aux souvenirs d’une enfance oubliée

Où tous les rires

Tous les sourires coulaient comme du lait

C’est bon, c’est toujours bon

C’est toujours aussi fort

La vérité d’un souvenir, c’est qu’il existe encore

J’ai oublié mes audaces mais mon cœur se rappelle

La belle confiance déjà tenace

Que m’inspirait un ciel si lourd, si lourd

Je me souviens d’un vieux bonhomme

Qu’on appelait Plum-Patte

Qui savait voir dans l’avenir

Nos vies futures et nos désirs

Il est mort sans rien nous dire

On était bien content

J’ai pas voulu savoir d’avance

Le destin qui m’attend

Ainsi s’en va la vie dans l’air du temps

Comme par magie, tout paraît évident

Tout vous semble important

Et le silence dans nos mémoires se brise et disparaît

Faisant place à un miroir que nul ne voudrait voir en vrai

Où personne n’oserait se voir de peur d'être fané

La lâcheté de cette histoire, c’est que tout le monde le sait

Ainsi s’en va la vie dans l’air du temps

Et la folie dérive doucement

Vers un monde évanoui

Petite, va chercher le pain, surtout, ne t’arrête pas en chemin

Rentre avant la nuit, va chercher le vin

Non, pas chez celui-là, chez l’autre, tu sais bien

L'école, c’est très bien, il faut avoir un bagage en main

Il y a toujours un espoir et ta mère

Et moi, pensons l’avoir pour toi

Ainsi s’en va la vie

Dans l’air du temps

Ainsi se rit la vie

Je m’demande si j’ai raison ou si la folie

Est entrée dans ma maison comme une litanie

J’voudrais pas qu’elle vienne maintenant, si elle vient vraiment

Solitude à bon marché, faudrait pas rêver

Après tout, c’est en nous que l’amour est né

Et c’est en nous qu’il dort

Il nous a tous hypnotisés et c’est nous qu’il mord

Avec douceur, avec colère, il nous fait faire en l’air

Tout un tas d’tours imaginaires, comme un acrobate

C’est pas marrant d'être acrobate quand on sait pas voler

C’est plus facile d'être automate qui peut pas penser

Qu’on peut casser en mille morceaux et puis tout balayer

Jeter le tout dans l’caniveau et tout recommencer

Ainsi s’en va la vie, ainsi s’en va le temps

Et la folie dérive doucement

Ainsi s’en va la vie, ainsi s’en va le temps

Кейде түнде бәрі тыныш болған кезде

Менің біртүрлі армандарым бар

Сұр көлеңкеде, нашар ояу

Мен қара жындарды қудым

Ал ұмытылған балалық шағым есіме түседі

күлкі қайда

Барлық күлкілер сүттей ағып жатты

Бұл жақсы, бұл әрқашан жақсы

Ол әлі де күшті

Жадтың ақиқаты - оның әлі де бар екендігі

Мен батылдығымды ұмыттым, бірақ жүрегім есімде

Әдемі сенім қазірдің өзінде берік

Мені соншалықты ауыр, соншалықты ауыр аспанды не шабыттандырды

Бір қарт есімде

Біз Plum-Patte деп атадық

Болашақта қалай көретінін кім білген

Біздің болашақ өміріміз және біздің қалауымыз

Ол бізге айтпай қайтыс болды

Біз өте бақытты болдық

Мен алдын ала білгім келмеді

Мені күтіп тұрған тағдыр

Осылайша ауада өмір өтеді

Сиқырлы сияқты, бәрі анық көрінеді

Сізге бәрі маңызды болып көрінеді

Ал біздің естеліктеріміздегі тыныштық бұзылып, жоғалады

Ешкім шынымен көрмейтін айнаға жол беру

Ешкім бір-бірін көруге батылы жетпеген жерде

Бұл әңгіменің қорқақтығы – оны бәрі біледі

Осылайша ауада өмір өтеді

Ал ессіздік баяу қозғалады

Жоғалған әлемге

Балам, нан ал, ең бастысы, жолда тоқтама

Қараңғы түскенше үйге қайт, шарап ал

Жоқ, бұл емес, басқасы, сіз білесіз

Мектеп өте жақсы, қолыңызда жүк болуы керек

Әрқашан үміт пен анаң бар

Мен оны сен үшін алдым деп ойлаймын

Өмір осылай өтеді

Уақыттың көңіл-күйінде

Өмір осылай күледі

Менікі дұрыс па, жындылық па деп ойлаймын

Менің үйіме литания сияқты кірді

Мен оның қазір келгенін қаламаймын, егер ол шынымен келсе

Арзан жалғыздық, армандауға болмайды

Өйткені, махаббат біздің ішімізде туады

Ал ол бізде ұйықтайды

Ол бәрімізді гипнозға түсіріп, тістеп жатыр

Тәттілігімен, ызамен, Ол бізді аспанға шығарады

Акробат сияқты ойдан шығарылған трюктердің тұтас бір шоғыры

Ұша алмайтын кезде акробат болу қызық емес

Ойлай алмайтын автомат болу оңайырақ

Біз мың бөлікке бөлініп, содан кейін бәрін сыпырып тастауымыз мүмкін

Барлығын шұңқырға тастап, бәрін қайтадан бастаңыз

Өмір де өтіп жатыр, уақыт солай өтеді

Ал ессіздік баяу қозғалады

Өмір де өтіп жатыр, уақыт солай өтеді