Aloïda - Tri Yann

C'était à Vannes, l’an passé au mois de mai,

Aloïda de l’I.U.T.

revenait,

Petite maure, cheveux de jais sur le dos,

Jean et sweat-shirt, sur le pont de Kerino.

S’en viennent à moto ses trois frères

Et leurs yeux sont comme couteaux,

Ils l’encerclent, elle a peur aussitôt.

-Hier on t’as vu main dans main d’un étudiant,

C’est déshonneur pour une Maure de vingt ans,

Grand déshonneur pour tes frères et tes parents.

-C'est, leur dit elle, liberté d’aimer pourtant.

Des trois frères l’aîné aussitôt,

Lui attache les mains dans le dos

Et la jette derrière sa moto.

-Frères!

mes frères!

vous me brisez les os.

-Maudite s ur!

nous en finiront bientôt.

-Frères!

mes frères!

vous déchirez ma peau.

-Maudite s ur!

tu gagnes ce que tu vaux.

Dans un entrepôt, il la traînent

Et la saignent de leurs couteaux,

Et l’enterrent au fond du dépôt.

Tombe sur Vannes grêle de caillots de sang.

Aloïda, ton ami vient en courant,

Chercher refuge par hasard dans l’entrepôt,

Voit dans l’entrée tes chaussures et ton manteau.

-Gendarmes qui dormez, accourez!

Morte mon amie est enterrée,

Et de la terre dépasse ses pieds.

Sitôt s’en viennent capitaine et brigadiers

Dans l’entrepôt, pour la Maure déterrer

Mais là d’entendre sous la terre ses sanglots:

Aloïda sortie s'éveille sitôt.

Entre ses seins, reposant,

Elle avait son petit enfant,

Lui souriant souriant à la vie.

Le jour suivant, sur la route de Lorient,

On retrouva les trois frères tout trois gisants,

Le plus âgé au fond d’un étang noyé

Et le plus jeune sous sa moto écrasé,

Le troisième brûlé, foudroyé,

Et ses cendres égarées par le vent,

Tous trois gisants, tout près de Landévant.

C'était à Vannes, le jour de la saint Brendan,

Aloïda, jeune Maure de vingt ans;

Le lendemain, sur la route de Lorient

On retrouva ses frères tous trois gisants.

Бұл өткен жылдың мамыр айында Ванн қаласында болды.

Алоида I.U.T.

қайтып келді,

Кішкентай Мур, арқасындағы қара шашы,

Джинсы мен жемпір, Керино көпірінде.

Оның үш ағасы мотоциклмен келе жатыр

Олардың көздері пышақ сияқты,

Олар оны қоршап алады, ол бірден қорқады.

-Кеше сені студентпен қол ұстасып көрдік,

Бұл жиырма жасар Мур үшін масқара,

Бауырларың мен ата-анаңның алдында үлкен абыройсыздық.

- Бұл, деді ол оларға, дегенмен, сүю бостандығы.

Үш ағайындының ең үлкені бірден,

Қолдарын артына байлады

Және оны мотоциклінің артына лақтырып жібереді.

-Бауырлар!

бауырларым!

сен менің сүйектерімді сындырдың.

-Қарындас әпке!

біз жақында бітіреміз.

-Бауырлар!

бауырларым!

сен менің терімді жыртасың.

-Қарындас әпке!

сіз өзіңізге лайықты нәрсені табасыз.

Қоймада олар оны сүйреп апарады

Оны пышақтарымен қанды,

Ал оны депоның түбіне көміңіз.

Ваннаға қан ұйыған бұршақ жауады.

Алоида, сенің досың жүгіріп келеді

Кездейсоқ қоймадан пана ізде,

Дәлізде аяқ киіміңіз бен пальтоңызды қараңыз.

– Ұйықтап жатқан жандармдар, жүгіріп келіңдер!

Өлген досым жерленген,

Жер оның аяғынан асып түседі.

Көп ұзамай капитан мен бригадирлер келеді

Қоймада, Мур үшін қазып алу үшін

Бірақ оның жер астында жылауын есту үшін:

Aloida шығысы жақында оянады.

Кеуделерінің арасында демалып,

Оның кішкентай баласы болды,

Оған күлімдеу өмірге күлімдеу.

Келесі күні Лориентке барар жолда

Біз үш ағайынды үшеуінің де өтірік айтып жатқанын таптық,

Батып кеткен тоғанның түбіндегі ең көне

Ал ең кенжесі оның қираған мотоциклінің астында,

Үшіншісі өртенді, ұрылды,

Оның күлін жел алып кетті,

Үшеуі де Ландевантқа өте жақын отырған.

Бұл Ванн қаласында, Сент-Брендан күні болды.

Алоида, жиырма жасар Мур;

Келесі күні Лориентке баратын жолда

Оның үш ағасы да сол жерде жатқан жерінен табылды.