The Ferryman - Patsy Watchorn, The Dubliners

Oh the little boats are gone from the breast of Anna Liffey

The ferrymen are stranded on the quay

Sure the Dublin docks are dying and a way of life is gone

And Molly it was part of you and me

Where the strawberry beds sweep down to the Liffey

You kiss away the worries from my brow

I love you well today and I love you more tomorrow

If you ever loved me Molly love me now

'Twas the only job I know, it was hard but never lonely

The Liffey ferry made a man of me

Now it’s gone without a whisper half forgotten even now

And it’s over, Molly, over can’t you see

Where the strawberry beds…

Now I’ll tend the yard and spend my days in talkin'

Hear them whisper Charlie’s on the dole

But Molly we’re still livin' and darling we’re still young

And the river never owned me heart and soul

Where the strawberry beds…

Кішкентай қайықтар Анна Лиффидің кеудесінен кетіп қалды

Паромшылар айлақта қалып қойды

Әрине, Дублин доктары өліп, өмір салты жоқ

Молли бұл сенің және менің бір бөлігім еді

Құлпынай төсектері Лиффиге дейін сыпырылған жерде

Сіз менің қасымдағы уайымдарды сүйіп  кетіресіз

Мен сені бүгін жақсы көремін, ал ертең одан да жақсы көремін

Егер сен мені сүйген                 мені  қазір сүй             

«Мен білетін жалғыз жұмыс болды, бұл қиын болды, бірақ ешқашан жалғыз емес

Лиффи паромы мені адам       адам                        |

Ол қазірдің өзінде жартылай ұмытылған сыбырсыз өтті

Міне бітті, Молли, сен көре алмайсың

Құлпынай төсектері қайда ...

Енді мен ауланы ертіп, күндерімді Talkin-де өткіземін

Олардың сыбырласып отырған Чарлиді құлағына құйыңыз

Бірақ Молли, біз әлі өмір сүріп жатырмыз және қымбаттым, біз әлі жаспыз

Өзен менің жүрегім мен жанымды ешқашан иеленбеген

Құлпынай төсектері қайда ...