Земля - Та сторона

Когда земля уйдет из-под ног, все ветры мира поднимутся

И задуют огни, водовороты затянут на дно.

Не будет смысла делить на мы и они,

Ведь мы одни, ведь мы одно.

Океаны высохнут, солнце остынет,

Весь этот мир пустыня, где люди становились злыми.

Потом простыми, потом простили,

Но посреди планеты шел раскол на стыке.

Когда дышать станет не чем и незачем,

Богатство станет мелочью, ученый — неучью.

Бояться не о чем, бояться, прятаться — где еще,

Ужасом веющим разнесется по планете смерч.

Дыхание затая, не глядя вперед,

Утратив все, что берег, внутри оставив пепел и дым.

Когда планета сожженная заберет мечты,

Я буду знать — у меня есть ты.

Припев:

И пусть весь мир поломан,

Над высохшим морем рассвет застыл.

Телефоны молчат о чем-то

Так обреченно, но у меня есть ты.

И пусть весь мир поломан,

Над высохшим морем рассвет застыл.

Телефоны молчат о чем-то

Так обреченно, но у меня есть ты.

Этому солнцу не вечно гореть,

Как бы ни пытались мы уберечь его свет.

Лишь для того, чтобы впредь прочно залечь на дне:

Скулить, болеть, обледенев.

Когда-нибудь земля крутиться устанет

И все высотные здания распадутся на сотни кристаллов.

Собственно, завтра просто не настанет

И нас раздавит, развеяв пепел ожиданий.

А в этом мире так много вещей, которым придаем значение,

Но непонятно зачем, под течением проблем, что кажутся важными

Совсем забываем ценность сокровенного нашего.

Даже если астероид не промажет улыбнусь, с иронией

Взгляну на небо бесстрашно, через секунду оно размажет все следы,

Но пока что у меня есть ты.

Припев:

И пусть весь мир поломан,

Над высохшим морем рассвет застыл.

Телефоны молчат о чем-то

Так обреченно, но у меня есть ты.

И пусть весь мир поломан,

Над высохшим морем рассвет застыл.

Телефоны молчат о чем-то

Так обреченно, но у меня есть ты.

И пусть весь мир поломан,

Над высохшим морем рассвет застыл.

Телефоны молчат о чем-то

Так обреченно, но у меня есть ты.

И пусть весь мир поломан,

Над высохшим морем рассвет застыл.

Телефоны молчат о чем-то

Так обреченно, но у меня есть ты.

Аяқ астыңнан жер кеткенде, дүниенің барлық желдері көтеріледі

Ал оттар сөнеді, құйындар түбіне қарай сүйрейді.

Біз бен олар деп бөлудің еш мәні болмайды,

Өйткені, біз бірміз, бәріміз бірміз.

Мұхиттар құрғайды, күн суытады

Бұл бүкіл әлем адамдар зұлымдыққа айналатын шөл.

Содан кейін қарапайым, содан кейін кешірілді,

Бірақ планетаның ортасында тоғысқан жерде жарылған.

Тыныс алатын ештеңе және ештеңе болмаған кезде,

Байлық ұсақ-түйекке, ғалым – наданға айналады.

Қорқатын, қорқатын, жасыратын ештеңе жоқ – басқа қайда,

Дауыл бүкіл планетаға қорқынышпен таралады.

Деміңді ұстап алға қарамай,

Жағалаудағы барлық нәрселерден айырылып, ішінде күл мен түтін қалды.

Өртенген планета армандарды алып кеткенде,

Мен білемін - менде сен бар.

Хор:

Және бүкіл әлем бұзылсын

Таң құрғаған теңіздің үстінде қатып қалды.

Телефондар бір нәрсе туралы үнсіз

Қиындық, бірақ менде сен бар.

Және бүкіл әлем бұзылсын

Таң құрғаған теңіздің үстінде қатып қалды.

Телефондар бір нәрсе туралы үнсіз

Қиындық, бірақ менде сен бар.

Бұл күн мәңгі жанбайды

Оның жарығын сақтап қалуға қанша тырыссақ та.

Тек түбінде мықтап жатуды жалғастыру үшін:

Айқай, ауыр, мұздай.

Бір күні жер айналуды тоқтатады

Ал барлық көпқабатты үйлер жүздеген кристалдарға ыдырайды.

Негізі ертең болмайды

Және бұл үміттің күлін сейілтіп, бізді жаншып тастайды.

Бұл дүниеде біз мән беретін нәрселер көп,

Бірақ маңызды болып көрінетін мәселелер ағымында неге екені белгісіз

Біз ішкі дүниеміздің құндылығын мүлдем ұмытамыз.

Астероид жіберіп алмаса да, ирониямен күлемін

Мен аспанға қорықпай қараймын, бір секундта ол барлық іздерді жаяды,

Бірақ әзірге сен менде.

Хор:

Және бүкіл әлем бұзылсын

Таң құрғаған теңіздің үстінде қатып қалды.

Телефондар бір нәрсе туралы үнсіз

Қиындық, бірақ менде сен бар.

Және бүкіл әлем бұзылсын

Таң құрғаған теңіздің үстінде қатып қалды.

Телефондар бір нәрсе туралы үнсіз

Қиындық, бірақ менде сен бар.

Және бүкіл әлем бұзылсын

Таң құрғаған теңіздің үстінде қатып қалды.

Телефондар бір нәрсе туралы үнсіз

Қиындық, бірақ менде сен бар.

Және бүкіл әлем бұзылсын

Таң құрғаған теңіздің үстінде қатып қалды.

Телефондар бір нәрсе туралы үнсіз

Қиындық, бірақ менде сен бар.