Немного солнца - Та сторона

Обнимемся напоследок

Я снова окажусь теперь

Только в октябре тут

На дно фонтана плавно

Опускается монета, примета

И я сам как будто на дне там

Глаза слезятся от ветра

Глаза бояться ответов

И станет ясно мгновенно

На два несчастных человека

Стало больше с этого момента

Сейчас я как будто бы

Впервые ненавижу небо

Хуже некуда,

Но лучше ведь снег

Так тоже слепо так таял

И как не пытаясь смотреть туда

Я видел каждый раз

Это небо цвета твоих глаз

Таких серых сейчас как камень

Хотя вообще-то у тебя карие

Как не прячь плащом

Тот плачь ручьем

Наверное ветер

Все же не причем

Мне бы немного солнца

Мне бы чуть чуть тебя

Небо опять прольется

И где бы спастись от дождя

Я проснусь завтра засветло

Взгляну в окно

Там все слякотью смазано

Так и не привык сам завязывать

Обойдусь уж как-то без галстука

Ладно на чужом светлом празднике

Коих у меня не мало за пазухой

Я натаскан на них

Появляться один

И пытаться проникнуться

Счастьем других

Или делать вид или просто быть

Залетным гостем

Дабы избежать обид

И черт с ним что душа болит

Там камень на камне

Как в мезолите

Эту боль мне не залить

Хотя на застолье вдоволь увеселителей

Это все длительный дождь

Хмурая осень,

А мне так хочется немного солнца

Мне бы немного солнца

Мне бы чуть чуть тебя

Небо опять прольется

И где бы спастись от дождя

Мне бы немного солнца

Мне бы чуть чуть тебя

Небо опять прольется

И где бы спастись от дождя

Соңғы рет құшақтасып алайық

Мен қазір қайтамын

Мұнда тек қазан айында

Субұрқақтың түбіне тегіс

Монета түсіп жатыр, белгі

Ал мен өзім сол жерде ең төменгі жағында тұрған сияқтымын

Желден көз жасы

Жауаптардан қорқатын көздер

Және ол бірден белгілі болады

Екі бақытсыз адамға

Қазірден бастап ол көбірек болды

Енді мен сияқтымын

Мен алғаш рет аспанды жек көремін

Бұрынғыдан да жаман,

Бірақ қар жақсырақ

Тым соқыр сонша еріген

Және ол жерге қалай қарауға тырыспайды

Әр жолы көрдім

Бұл аспан сіздің көзіңіздің түсі

Қазір тас сияқты сұр

Жалпы, сізде қоңыр түсті болса да

Плащпен қалай жасыруға болмайды

Ағындағы бұл жылау

Жел шығар

Әлі де шаруасы жоқ

Мен күн алғым келеді

Мен сенен аздап алғым келеді

Аспан қайтадан төгіледі

Ал жаңбырдан қайда қашуға болады

Мен ертең таңертең тұрамын

Мен терезеге қараймын

Барлығы лаймен жағылған

Сондықтан мен өзімді байлауға үйренбегенмін

Мен әйтеуір бір галстуксыз үлгеремін

Жарайды басқа біреудің жарқын мерекесінде

Оның ішінде менің кеудемде біразы бар

Мен олар бойынша дайындалдым

жалғыз көрінеді

Және енуге тырысыңыз

басқалардың бақыты

Немесе елестетіңіз немесе болыңыз

адасқан қонақ

Ренжімеу үшін

Ал оның жаны ауыратыны тозаққа

Тас үстінде тас бар

Мезолиттегідей

Мен бұл азапты толтыра алмаймын

Мерекеде ойын-сауық көп болса да

Мұның бәрі ұзақ жаңбыр

мұңды күз,

Ал мен шынымен кішкене күнді қалаймын

Мен күн алғым келеді

Мен сенен аздап алғым келеді

Аспан қайтадан төгіледі

Ал жаңбырдан қайда қашуға болады

Мен күн алғым келеді

Мен сенен аздап алғым келеді

Аспан қайтадан төгіледі

Ал жаңбырдан қайда қашуға болады